düşünmek

düşünce, düşünmek insanın elinde olmayan; insiyaki bir hadise. bir saniye bile beyne hakim olabilmek; düşünmeden bir saniye geçirebilmek mümkün mü? zaten o yüzden demiyor muyum düşünce hürriyeti belki en galatı meşhur bir tekerleme.
"bir" düşünce de öyledir. yani insanın kendini "bir" noktaya teksif etmesi. düşünmekle "bir" şeyi düşünmek arasındaki yegane fark; düşünmek engelleyemediğimiz bir hadise iken; "bir" şeyi düşünmekk iradi, isteyerek bir hadise olması.
ifade; "bir" şeyi düşünmek ve o düşündüğün her ne ise ona dair fikrini beyan; hürriyet denilen mefkure ile irtibatlı; ona ait bir hadise.
insanın ifadesi önünde hiç bir engel yoktur. içinde yaşadığın cemiyetin, toplumsal yapının bizatihi normları diyeceğimiz yasalarla, o yasaların ruhuna uygun olup olmaması ifade fiilinin önündeki engel değil; o ifadenin efkara yayılması isteğinin önünde "engeller", hürriyet ve/ya hürriyetsizlik bahse konu olur; kendini hissettirir.
bir odada ifade ettiğin düşünceni; kalabalıklar içinde sözle ve/ya yazı ile resim ile açıkladığın an; yasalar ve/ya kimi geleneksel alışkanlıklar; kabuller gündemleşir.
birileri alkışlarken, birileri "hop" der. yani ifadeni çoğaltma arzusu, engebeli bir arazide yol almak gibidir.
yaşadığın cemiyetin cari yasalarının kabul sınırları dışında bir düşünceye sahipsen, ve yaymak istiyorsan; yasalarla; toplumsal alışkanlıklarla çatışmayı göze almak; haklı, haksız bir bedel ödemeyi peşinen kabul şarttır.
her insan "sözle", artık yaymalı-yaygınlaştırmalıyım dediği düşüncesini ifade edebilir. sokata, caddede, bulvarda, pazar yerinde bunu yapmanın önünde hiç bir engel yoktur; bu faaliyen süresini ise yasalar-alışkanlıklar tayin eder ancak.
yazı, resim vesair yolla düşünceni yayma arzusu önünde yine yasalar-toplumsal alışkanlıklar engeli olabillir; ama birde işin ekonomi-politik veçhesi vardır.
yayınlamak için ya gazete-dergi çıkarmak lazım; yada senin düşüncelerini sayfalarına taşımayı kabul edecek gazete-mecmua bulman gerekliliği bir şart olarak ortaya çıkacaktır.
şurası da bir hakikat ki; gazete mecmua ve/ya televizyon kanallarında boy gösterebilmek için; bu kurumların sahibi oldğu insanla-yönetim tarzıyla uyuşman şartı da unutulmamalıdır.
ifade özgürlüğü hem sonuz ve engellenemez; bir yandan engellenebili,r ve sonlu bir hadisedir.
galiba yasalar ve toplumsal alışkanlıklarla epey sorunlu bir insanın inandığı ifade hürriyetini şartsız olarak gerçekleştirmesinin tek yolu; avazı çıktığı kadar her mekanda konuşmaktır.
elemterefişkemgözlereşiş.
not; sanal ortamı unuttuğum sanılmasın; bu görülmez mekanlar, görülmeyen mürekkeple yazı yazmak gibidir.
birazda buz üstünde yazı kaymacası; eriyip giden; tel tel buhar harfler.
peki niye yazıp duruyorsun derseniz; hocam misali "ya tutarsa". hadi.