the broken circle breakdown

izleyiciyi birden fazla yönüyle ölüm, ilişkiler, hayat, din, politika, inanç, psikoloji gibi konular üzerinde düşünmeye yönelten, dram olması dolayısıyla da içe oturan, güzel şarkıların olduğu, arada gülümsetmeli, genelde hüzünlü, özgün olmayı başarabilmiş bir film. her şey dozundaydı diyebilirim. düşünce yapısı olarak didier'le kendimi bayağı bir özdeşleştirdim, bir de buradan çekti beni. tavsiye ederim biz beğendik üzerine uzun kafa patlattık güzel çıkarımlar yaptık sevdiceğimlen.