sylvia plath

odamın içinde olan kadın. kendimden bile daha yakın, bunun nedeni kendisine yakın olamaması. bunun nedeni kendime yakın olamam.
arada sırada kafayı yediğim zamanlarda, konuşuyor benimle: kapat gözlerini, bütün dünya ölüme düşsün.

olmayanı sevmiş bizler gibi.
oysa bir fırtına kuşunu sevmeliydi, -"hiç olmasa baharda göğü şenlendirir gelirdi.
bütün dünya ölüme düşer kapattığımda gözlerimi."