Şu ana kadar tam anlamıyla beğendiğim tek Akira Kurosawa filmi. Bunun filmin senaryosuyla paralel giden düşüncelerimle açıklayabiliriz. Daha önce Seven Samurai ve Rashomon filmlerini de izledim. Ancak bu kadar derinlikte ve etkileyici bulmamıştım ikisini de. Hem senaryo hem de kurgu bakımından ilk sıraya yerleşti bu filmiyle Kurosawa..
Filmde zekanın, güç kısmından ayrıldığını görüyoruz. Kılıç ustası bir samuray kılıcı olmadan da zekası sayesinde paçayı sıyırabiliyor. Herşey güç değildir. Güçlü değilseniz bile zekanızı kullanarak herkesi alt edebilirsiniz. Fakat filmde kaos ortamından nasıl yararlanılacağı da çok iyi gösterilmiş. Hiç güç kullanmadan sadece akıl oyunlarıyla da büyük savaşlar çıkarabilmek mümkün oluyor. Hem de sıfır hasarla. Bundan sonrası insanın kendi yaptığı bir köprüyü geçmesi kadar basite indirgeniyor. Onurlu, iyiliksever insanlar köprüyü kolay geçerken, kötü insanlar ölüm anında bile pervasız olabiliyorlar. Hayata nasıl baktığınızla alakalı. Samuray, fedai, kadın veya erkek hiç önemi yok.
Mutlaka izlemeniz gereken filmlerden biri olduğunu düşünüyorum. Senaryosu ve kurgusuyla ön plana çıkan bir başyapıt. Ayrıca son 20 dakikasını soluksuz izleyeceğinizin garantisini şimdiden verebilirim...
