ölüm

hazmedilemez bir gerçek. katlanılamaz bir son. fizik kanunundaki "hiçbir şey yoktan var olamaz, var olan hiçbir şey de yok olamaz, sadece form değiştirir" olayını ne yönde anlamalıyım merak ediyorum. ruh mu, gübre mi? doğumumdan öncesini bilmediğimden, ölümümden sonrasını da bilmiyorum. Ölümün gizemi de varlığın başlangıcı gizeminden farksızdır. Bazen oyuncak gibi hissetmiyor değil insan kendini. Öğrendiklerimiz, yaşadıklarımız, seviştiklerimiz, bizimle birlikte yok oluyor. Bir spermden sonsuzluk beklemiyorum ama bir sperm "ben" haline gelebiliyorsa farklı şeylere de ihtimal veriyorum. acı olansa, yakının ölümü ve "artık var olmaması"dır. beyin hazmedemiyor gerçekten. yok olmak. ne büyük bir kabus.