ben bu yazıyı sana yazdım

Gözlerin. Her yer. Her şey. Gözlerimi kapadığımda tam karşımda. Her yerdeler. Nereye baksam ne yapsam. Ne hayal etsem içinde onlarda var. Sen varsın. Tam karşımda. Dimdik. Sinirli, kırgın, birazda ağlamış. Ama gururlu. Kararlı. Gülümserken bile binlerce şey söylercesine güzel. Kapalı. Bir daha asla bir şey söylemeyecekmiş gibi. benim için asla açılmayacakmış gibi kapalı dudakların. Ölümcül, o bakışlarındaki tiksinme, susuzluktan öldürürcesine küsmüş. Sadece kahkahan var kulaklarımda. Ve bazen, çok nadir, Ahmet, deyişini duyuyorum. Dudaklarımda bir yanma oluşuyor. Uyanıyorum sonra. Her gece rüyamda bunları görürken. Unut diyorsun ya. Çok canımı acıtıyor. Karşıma geçip, gülümseyerek bıçaklasan tam kalbimden daha iyi diyorum. Her an aklımdasın Şeyma. Her an. Her şey sen, sen her şeysin.