matematik öğretmeni

çoğu öğrencinin baştan önyargı ile baktığı biri olmaktır. zor değildir, sonuçta sizin işiniz bu ama öğrencilerin kafasında ve bu ülkenin geneline hakim bir algı var. matematik mi? yaaa ufff! bunu kırmak çok zor işte. aam matematiksiz de olmuyor, lise biter üniversite sınavı, o da biter kpss, ales bilmem ne. peki bu sınavlarda başarılıyı belirleyen şey ne? matematik.

öğrencilerime matematiği ezberletmiyorum, öğretiyorum, bir dili öğretmek gibi öğretiyorum, problemlerle konuşsunlar istiyorum, yorum getirme kabiliyeti kazabilsinler. yoksa formülleri ezberle sınavı geç ne olacak ki?

zordur matematikçi olup o önyargıyı bertaraf etmek ama başardıkça daha çok seviyorum işimi. hatta şu son önlisans orta öğretim kpss sınavı vardı, sonuçları açıklanmış bugün. telefonum sabahtan beri susmuyor, 30 yaşını geçmiş, çoluklu çocuklu insanlara matematik çalıştırdım hem de sıfır noktasında iken, bir çoğu en az 25 neti görmüşler, hem de benim sayemde. bunun verdiği haz hiçbir şeye değişmez.

edit: öğrencilerimden biri eksiledi galiba, sordun da cevap mı vermedik, dunkof! *