temiz ve küfürsüz bir sözlük alışkanlık haline geliyor. herkesin küfür ettiği gibi ben de * küfrediyorum ama 9-10 ay önce sözlükte yazar olup jargonu öğrendikten sonra daha temiz konuşmaya başladığımı farkettim sözlük dostlarım, hatta arkadaşlarımın niye küfür etmiyorsun dediklerini bile hatırlıyorum.
bazen oluyor sokakta küfürleşen çocukları görüyorum, gençleri ya da amcaları; hem günaha girdiklerini düşünüyorum hem de ortamı kirlettiklerini düşünerek kızıyorum. e! aga niye küfür ediyorsun diyemezsin adama. desem zaten adam piskopat saldırır üstüme. adamın hayattan beklentisi yokki. benim çok sevdiğim bir eşim ve ailem var. cezası da yok, sokar bıçağı ne şehittir ne gazi olurum. işte o zaman aklıma geliyor moderatör olsa da gammazlasam şu adamı. biletini kessinler, silik adam yapsalar. hayal dünyası işte insana neler yaptırıyor *
filibeli ahmed hilmi'nin amak-ı hayal kitabında aynen şöyle yazıyor : "evet azizim! ben hayallerin arkasına gizlenmiş olan hayaletleri arıyorum. ne yazik ki bulamıyorum. tam olarak 'bulamıyorum' demek de yanlış. bunu nasıl anlatacağımı bilmiyorum."
