insanın kendisine yapabileceği en büyük iyilik

kendini bilmek. farkında olmak. yoktan geldiğini, yoka gideceğini, hayat denen esrarın çok kısa sürdüğünü, bir daha gelmeyeceğini bilerek, geçmişin karanlık dosyalarını, geleceğin umutsuz klasörlerini kapatmak. an'ın içinde kalarak etrafında olan bitene ve kendi yaşamına konsantre olmak. zaman karşısında değerini yitirecek maddesel yanılsamalara aldanmayıp, zamanla değeri artacak duyguların filizlenmesine izin vermek. çünkü şu soru sorulacak bir gün; ey insanoğlu, zamanın doldu, söyle bakalım dünyada n'aptın?