ben bu yazıyı öylesine yazdım

bu aralar pek duygusallaştım sözlük. sinirleniyorum durduk yere, sonra sinirime ağlıyorum. etrafımdaki herkese kızgınım. anneme, babama da. zaten asıl onlar beni bu hale getirdi. sonra arkadaşlarım... onlarda çok kırıyo beni. napıcağımı bilemiyorum ki artık, ne yapmam gerektiğini... sadece istediğim adil davranılması, eşitlik. ya da ne biliyim sadece düşünsünler 'ben olsam, bana böyle yapsalar' diye. sadece bunu istiyorum ben çok bişey değil. ya da yapamıyorlarsa beni aramayı kessinler. ben korkularımla da yaşarım. kimseye ihtiyacım yok ki benim...