osmanlı nın türk düşmanı bir ülke olması

osmanlı zamanında -son dönem hariç- milliyetçilik gibi bir akım halkta milliyet bilinci olmadığından doğru olmayan bir önermedir. Osmanlı da din,mezhep ve hanedanlık önemliydi. Sarayda "türk" kavramı kaba saba insan, taşralı cahil anlamlarında kullanılan bir hakaretti. Bu da normaldir çünkü osmanlı sarayında yüzyıllardır türklerden ziyade diğer etnik grupların hakimiyeti vardı çünkü malum türkler göçebe bir halktı oysa türkler anadoluya gelip yerleştiğinde ve şehirleri ele geçirdiğinde o şehirlerdeki yaşamsal kurumlarda yerli ermeni,yahudi,rum insnalar vardı. Devleti yönetmek için ehil kişiler de eğitimli olduklarından bu yerli etnik unsurlardan çıkmaktaydı. Burada osmanlının amacı türkleri aşağılamak yönetimden uzak tutmak değil gayet pragmatist bir şekilde işlerinin görülmesine bakıyordu ve işini görenlerin etnik kimliğinden ziyade dini,kişiliği,karakteri ve işini ne derece yaptığı önemliydi. Eğer osmanlı en başından bu yöntemi uygulaamsaydı aynı moğollar gibi anadoluda belli bir güce ulaşıp yakıp yıktıktan sonra ya çekilip başka diyarlara giderdi ya da eriyip yok olurdu.