hoş ve yakışıklı bir adamdı bir zamanlar.
şanslı kadınmış burçin terzioğlu diye düşünürdüm.
şimdi yapmacık geliyor bana.
sunuculuk karizmayı bitirdi.
yapmayacaktı.
öldü ya yalan gibi. sanki haber verecekti giderken. şaşırdım. bu adam da geze geze bir hal oldu diyordum. ama bak derin derin, dertli dertli anlatıyor bizim insanımızı. böyle içeriden söyleyince gidişin de erken oluyor herhalde. bir boşluk daha eklendi. allah rahmet eylesin.
işinizde sürekli insanla uğraşıyorsanız sizi bezdiren kişidir. her gün 200 tane kişiyi dinleyip bir üstüne bu zatın dünya meselesi dertleri üstüne eklenince sözleri bardağı taşıran son damla olur. yeter şiştim dersiniz. bazen diyorum derviş miyim, bilir kişi miyim niye sürekli herkes her şeyi bana anlatıyor da kimse beni dinlemiyor hey allahım!
ne zaman dinlesem aklıma izmir gelir. zor günlerden bir şarkı. görüntüleriyle bir şehir. ne dinlerdim pencereden konak, kordon'un ışıklarına bakarak. emre altuğ şarkıya hakkını vermiş. duyguyu geçiriyor.
'gel sen ne çektiğimi bir de bana sor
nerde nasıl yaşarım bir de bana sor
evlerin ışıkları bir bir yanarken
bendeki karanlığı gel de bana sor
gel sen ne çektiğimi bir de bana sor
sensiz yaşamak neymiş bir de bana sor
ak düşen saçlarımı bir bir sayarken
bunca yıl nasıl geçmiş bir de bana sor'
iyi şarkıymış. yazdı mı yazıyor bazen sıla. ha gayret devam canım. hele ki sanat, söz, müzik istiyorum derken. hayat daha da yavanlaşmadan kurtarın bizi edebiyatçılar oyuncular, müzisyenler. nefes alalım ne olur. el ele tutuşan bebeklerden olmayalım. renk lazım renk. hayatı boyamaya devam sıla.
insan neyi istemiyorsa o burnunun dibinde bitiyor sanırım. benimki de öyle oldu. hep saygın bir işim olsun istedim. kaliteli bir ortamda çalışıp kaliteli şeyler üreteyim dedim. çok da titizlendim. hayatımın başka alanına dikkat etmediğim kadar odaklandım buraya ben hayata imzamı atmak için gelmişim diyordum içimden. hey hey de hey hey! kültür insanı olamam. yapamam rutinde diyordum. büyük konuşmayacakmışsın demek ki. neyse bunu tanımlayabilirim işte sevmediğin bir işte çalışmak her sabah ve günün muhtelif saatlerinde seni boğan iki elin olduğunu hissetmektir. yaptıklarının manasızlığını dalgaya alıp kendi kendine mizah yapıp eğlenmek de yetmiyor bazen. nankör müyüm ben? millet iş bulamıyor ya. ne bileyim değişmiyor fikrim değişmiyor işte. içimi bayıyor 3 sayfa mevzuat mailinin ana mevzuya gelememesi tonlarca cümlenin birşey anlatamaması . insan bir iş mailini niye kendini roman yazarı sanarak atar ki? boş beleş tiplere iş lazım. ultimatom veriyor yavşak bir de. oyhh içim şiştti e yani ne söylüyor bu polat alemdar gibi. derken kapattım mail sayfasını. aha geldi tipin teki laf sokuyor kendince. senin beynin tek hücreli zaten önce kullandığın kelimeyi doğru telaffuz et ve anlamını öğren. desem denmez ki.ezbere konuşuyor işte hepimiz aynıymışız. konuşmama fırsat vermeden sayıyor da sayıyor. canım herşeyi biliyorsun sen zaten.' beyfendi bilmediğiniz şey hakkında nasıl bu kadar eminsiniz burda işi ben mi yapıyorum siz mi' 'bilirim ben kaç yıldır geliyorum buraya' on yüzden mi kaç yıldır siz ordasınız ben burda' sinirlenme kuşum lafı sindiremiyorsan kaşınmayacaksın. neyse yav para uğruna eziyet çekmek işte başka ederi yok sevmediğin işte çalışmanın.
yaşlı sunucuların hatları karıştırıp en iyi filmi yanlış açıkladığı törendir. müsamere gibi bir la la land ekibi bir moonlight ekibini sahneye çağırmışlar. oscar da türkiye'ye benzedi.
öte yandan oscarı verenler sınırları yıkmayı seviyorlar. bizim ülkede olsa o zenciyi afaroz ederler. ben de ne diyorum bir recep ivedik gerçeğinin tüm ayılığıyla sinema salonlarını yıkıp geçmesi var. oscar da neymiş. biz bekleyelim de aday filmler sinemaya gelsin tüm salonlar kıllı ivedik'le dolu. osurunca gülüyorlar çünkü.
nerden geldiyse gece gece aklıma. başka bir yanı var sözlerinin aklımda dönüp duruyor. bu kadın duygularıyla yaşıyor diyorum. ben girdim mi sözlerinden çıkamıyorum. bir de yaşayana sormak lazım.
garip bir hüzün vardır içinde fakir ama gururlu edebiyatı yapmayacağım. çok istedim bir odam bir dolabım masam olsun. hele masayı aldırtana kadar canım çıktı. zamanında çok çalışkan hırslı bir öğrenciydim. neyse baktım çalışkanlıkla diplomayla başarıyla birşey olmuyor vazgeçtim şimdi. zaten aile fakir çalışkan olsan ne olur. neyse konumuz o değil. ne demiştim masayı bile zor aldırttım soğuk mutfakta ayağı kırık masada ders çalışarak anadolu lisesini kazandım . ne özel odası oradan oraya sürüldüm. poster falan asamadım odama. kitap dolabıma astım. insanın kendi alanının olmaması çok kötü. özel hayatı da olmuyor. bir iyi yanı var 6 kişilik yurt odası o kadar gücünüze gitmiyor. zaten akıbetimiz belliymiş baştan alışmışız. şimdi diyorum bir çocuğum olursa hele de kız ne bileyim içimden öyle geçiyor çok güzel yapacağım odasını çocuğum misafirden benden önemli olur diyorum. alanı, sağlığı, psikolojisi azmi değerli benim için. bir de ben de çocuk olurum sanırım odayı görünce. babayla, kız napıyor bu manyak diye bakarlar ama napiyim içimde kaldı ucundan azıcık ben de sebepleneyim işte içimde bir çocuk var diye.
hissettin mi sesini duyuramamaktan gelir.
güneşin ağaçların esen rüzgarın yarenlik etmesini istersin ama o da yetmez.
zaten bir onlar var.
insanlar sıkışmış bir şeylere robot gibi gelip geçiyorlar yanından.
hani şöyle derinden bir sızı delip geçerken için deniz gibi dolup taşıyorsa ve kelimeler bile çare olmuyorsa, çareyi notalarda da bulamadıysan çok istersin hissiz olmayı.
tutku aşk( pek tatmin olmadım ama adet yerini bulsun) takıntı karışımı bir kitap. daha yeni başladım sayılır. adamın acısı kendisine müstehak bir yerde. bir yanda aileme yakışan etiket kadın diğer yanda taze sevdiğim kadın. kullan kullan dur. tatlı hayat. aşkını seçecek kadar cesur olamadığı için takıntıyla acı çekiyor. kişiliksiz sözlüsünü de aldatıyor. devam ederken adama oh olsun diyorum. acımıyorum bu tipe olan kadınlara olmuş. du bakalım daha neler olacak. fikrim değişecek mi göreceğim.
ilk gösterime girdiğinde listeme almıştım kaliteli bir filme benziyor diye. Bir baktım bizim milleti sarmamış merkezdeki tüm sinemalardan kalkmış. 14 dalda oscara adaymış üşengeçliğimi bir kenara bırakıp , şehrin bir ucundaki sinemaya gittim. Çok abartılıyor gibi geldi bana. Klişe bir senaryo var. Ama yine de hayaller hayatlar diyip insana dokunuyor. 3d li gözlüklerle bol aksiyonla göz boyamaya çalışan kimi filmlerin yanında kalitesiz demek de vicdansızlık olur. insan hayallerinin peşinden giderken on kere , yüz kere , bin kere deneyen mia'da kendini görüyor. Sevgilisi uğruna hayallerini bir kenara bırakan seb'in yumuşacık kalbine bakıyor. Evet klişe belki ama hayat işte hep bir yerden kırgın bırakıyor insanı.
Kuralsızlık mottosudur. Hep aradan iş yaptırma derdindedir. Sıra beklemeyi sevmez. Çalışana saygısı yoktur. Ona göre masa başında çalışan iş yapmaz. iş yapmak için bedensel güç harcanmalıdır çünkü. Kafa yormaz , okumaz ama herşeyin uzmanıdır. Bilir, bilmese de bilir. Adını soyadını yazamasa da bir forma hep haklıdır,cahil ve ukaladır. Kendi işi olsun da gerisi yanarsa yansın umrunda değildir. öfkelidir, dinlemez. Sadece duyar o da işine gelirse.
Eyvah eyvah'ın altında kalsa da sıcak,güzel bir film. Giderken çok şey beklemedim. Yine de iyidir ata demirer dedim . Osuruğa,geğirmeye komedi demez. Öyle de oldu. Döndü teyze tipik yurdum teyzesi,güldürdü. 'Aşksız geçen günlerimi yaşanmış saymıyorum' diyor. Derdimiz aşktan olsun ata demirer. https://m.youtube.com/watch?sns=fb&v=jxKgwfM5g6A
Kitabı filminden daha iyi. Sakız gibi gereksiz uzatmanın ne anlamı var anlamadım. Deli gibi hristiyanlık pompalıyor gibi geldi bir an izlerken sonrada imanından korkup incil dağıtıyorlar diyen yalandan milliyetçi dinciler gibi düşündüğüm için güldüm kendime. Neticede iyidir hoştur ama benim kült film veya kitap kategorimde değildir.
Macide'nin gözünden gösteriş meraklısı insanların iki kadehte veya dara düşünce nasıl ateşli fikirlerini sattıklarını okuyunca hak vermeden edemedim. Bilmekle karakter sahibi olmak başka şeyler neticede diyor yazar. Güzel kitap. Akıcı hikayeden ziyade sanki ruh tahlili gibi. ince olduğuna bakmayın yavaş okunuyor. dolu dolu okumak isteyenlere tavsiye edilir.
Senenin izlenmesi gereken filmleri arasında gösteriliyor. Müzikaller bana sıkıcı gelmiştir hep. Ne bileyim sanatları karmaşa haline getirmemek lazım diye düşünürüm hep. Yalınlık tadı daha iyi verir. illa ki karıştıracaksan da dozunu iyi ayarlaman lazım derim. Ben kim oluyorsam sanat eleştirmeni mi?ne bileyim fikir işte. Yine de bu filmi de merak ediyorum,belki düşüncem değişir.
Robotlaşanların başarılı ilan edildiği bir ülkede herşeyi bırakıp kaçasım var. ritim tutup şarkı söylüyorum geçecek diye diye... kalemimden yalın sözleri damlayan bir yazar olsam veya sesime sözüme duyguların karıştığı bir ses sanatçısı müzisyen olsam hep -dir deyip Tanımlasam yeni sözler sesler yaratsam keşke. Fikirlerimi akademiye sıkışmadan anlatabilsem, elitliği anlaşılmamayı üstünlük sanmadan bilim insan içindir desem...ama ne çare Robot olamadım ya kaçasım var işte.
Kafam mı eskilerde kaldı nedir diyorum.bana göre içerlediysen birine bu şarkıyı dinlersin. Kime söylemişse dökülüp, saçılmış söyleyen. Muazzez Ersoy sanki arabeske çeviriyor söylerken. allah allah derken sözleri yüzüne çarpıyor insanın. duraklıyorsun.
Sonuna kadar aşık kadını canlandırıyor şarkılarında. Saklamadan, sakınmadan,derinden yaraya tuz basarak anlatıyor. duygulara kelime bulmak zorken müzikle birleşince bam teline dokunuyor insanın.
insanı derin bir yorgunluğa iter. Kuklaların halinden o zaman anlarsın. Meğer insan hayallerine ulaşabilmenin umuduyla bile nefes alabiliyormuş. düşlerin paramparça dağıldığında görebiliyormuşsun. Arafta kalmanın sıkıntısıyla ne gidebiliyor ne kalabiliyormuşsun. Şimdi sıra diğer yarıda benim papatyamdan kocaman seviyor çıktı. ya olmazsa? arafın sonu koca uçurum, kapkaranlık ve soğuk...
Değişik bir film. Üç boyutlu izlenmesi iyi de görüntüler biraz flu olmuş. Önceden olsa saçmalık derdim. Bu ne böyle okus pokus çocuk işi bunlar diye. Ama çok düz bakmamak lazım diyorum artık. kendi içinde bir yaratıcılığı var. Zaten gerçek hayat sıkıcı bu da bir kurgu ve kendine göre ufak ufak soyut mesajları var. Fazla realistlik ve doğrudan anlatılan şeyler bir yerden sonra yavan geliyor insana. Bunun kendine göre bir parıltısı var. E o zaman seyretmeye değer.
Bu adamı karayip korsanlarıyla tanıdım. Jack sparrow'un o dengede duramayan halleri aklıma gelince hala gülerim.iyi bir oyuncu.işine damgasını vuranlara hem sempatim vardır hem de saygım. Cami yıkılmış ama mihrap yerinde diyemeyeceğim çünkü bu adamda her ikisi de yerinde.
seksi, şuh olacağım demiş dans edememiş sıla. az kıvır kız. kamera nereye odaklanacak bulamıyor. ya da bu işler sana göre değil sılacığım. dön yoldan. şarkı memleketimin zil zurna hali gibi. sanat veya sanata benzemeye çalışan şeyler bile dönemini yansıtır. kel alaka, ne alaka. yarı arabesk yandan yandan.
