Denedim unutmayı beni seven isteyen biriyle olmayı denedim ama başaramadım.
Sen de beş para etmezsin ki neyine bu kadar takıldım...
Yaşıtlarımın çoluğa çocuğa karışmaya başlaması...
iyi insanlara yer yok bu dünyada.
Bir şekilde fazlalık oluyorsun bir yerlerde.
Troll olmak için fazla yaşlı bir yazar.
Sessizlikle beraber bir şarkı dinlersin
O şarkı geçmişe götürür
Yaşayamadıklarına
Onu hatırlarsın
Ve kapanış...
Hatırla sevgili necdet
Tipine, bakışlarına, düşüncelerine, ruhuna aşık olunur.
Ancak tamamen kurgusal bir karakterdir gerçek hayatta muadili yoktur.
Aylardır yoktum bi heves geldim
Hiç umut yok.
Pek çok kez aşık olunabilir bence.
Ama içlerinden biri unutulmaz oluyor.
Diğerleri unutuluyor.
Yani uzaktan değerlendirebildiğim kadarıyla böyle.
Samimiyettir kendisi...
Sessizce ortadan yok oldu
Gerçekten teomana benziyor.
Şarkı söyleyebilen insanlar çok şanslı.
Pek çok neden var ama tek bir başlıkta toplarsak hayatımdaki düzensizlik.
Amatör olanla olur.
Profesyonel sıkıntılı.
Aksine ben sevmiyorum.
Sözlerini tam anlayamadığım veya müziği benim kültür yapıma uymayan şey ben de duygu uyandırmıyor.
Arabesk olacak, türkçe pop olacak, halk müziği olacak...
Diğerlerini öylesine dinliyorum.
izin sıkıntı olacak gibi duruyor. Planlar suya düşecek muhtemelen.
Pirinç pilavı.
Salata ile bile yetiyor aslında.
Bakkal oldukları için mutludurlar yine de.
Memur olsalar mutsuz olurlardı.
Belliydi zaten.
En doğru meslek.
işini seviyorsa esnaf falandır bence.
Memurluk vs değildir ya.
Bana sevmeyi öğrettin ama ben yine de seni hak ettiğin gibi sevemedim demişti. O yüzden senin sorunlarını aşamayız beraber demişti.
10 yıl geçmiş bir bunlar kalmış aklımda.
Zaten sonrasında da kimse sevmedi. Haklıydı belki...
Saçların henüz yarısına kadar kaybetmedim ama bir kısmı gitti.
Diğer özellikler de tamam.
Aslında kimse tarafından sevilmezler. Çünkü muhtaç insanlar cazip gelir diğer insanlara.
Güçlü ve başarılı insanlar da tek başına ölüp gider.
Bu böyledir.
Her şey karşılıklı bu hayatta.
Artık karşılığını alamadığım yerde ben de durmuyorum.
Ve işinden nefret etme gerçeği...
Her şeyi kabullenip hep evet dediğim insanlara artık en doğru şeyi deseler bile hayır diyesim var.
Sanırım ben bazı arkadaşlarımdan nefret ediyorum artık.
Benim için 24 idi ve geldi geçti.
Hayatımda ilk defa kendimi güzel hissettim. Bir şeyleri de başarmıştım. O zaman hayata dair umutlarım vardı. Önümde mükemmel bir gelecek olduğuna inanmıştım.
Zaten sonra gerçek dünyamla tanıştım ve güzel günler bitti...
Rahmetli edip akbayram öyle bir söylüyor ki neredeyse içinde sakladığın tüm duyguları bu şarkıya eşlik ederek açığa çıkarabiliyorsun.
Artık gidip para veriyorum ve psikiyatristime ağlıyorum.
Başta utanıyordum ama yavaş yavaş ondan da çekinmiyorum artık.
Bazen diyorum ki gerçekten bitse de gitsek...
Kariyer yaparken hayata koştuğumu zannederken doktorlar ela olacağımdan haberim bile yoktu. Bu kadar mutsuz olacağımı bilsem bari çocukluğumu yaşardım.
Şimdi elimde kalan hiçbir şey yok...
daha fazla entry yükleniyor...