bugün
- ayetullah hamaney'in mini etekli torunu18
- kimsenin okumadığı sözlükte yazar olmak14
- hayatınızda kaç kere reddedildiniz15
- anın görüntüsü21
- erkekler seks yapamayacağı kadınla arkadaş olmaz15
- bik bik için diktiğim şort21
- anneler günü17
- toplu taşımalardaki müzisyen sorunsalı8
- evlilik yaşı kaç olmalıdır11
- zall beceremiyorsan bırak git15
- üstteki yazar gözünde nasıl canlanıyor14
- 13 yaşındaki kıza tecavüz eden 28 kişi17
- icardi190512
- sözlük yazarlarının boy kilo ölçüleri9
- piknikçi grubun varoş olduğunu anlama yolları15
- doğum gününde hatırlanmamak13
- kızların mesajlara geç cevap vermesi16
- icardi1905'in sözlüğü bozması12
- ismet gurbuz 202413
- 19 mayıs 2024 galatasaray fenerbahçe maçı10
- elinin değdiği anı unutamıyorum 5 posta attım16
- en dindar özelliğiniz25
- serdar ortaç renault megane benzerliği8
- ali koç9
- yorgun mermi10
- şizofreni11
- sözlükteki feyk hesap sahipleri tespit edilecek11
- bacağa kramp girmesi10
- 2024 eurovision şarkı yarışması13
- erkeklerin sadakatsiz olması18
- türkiye den soğuma sebepleri11
- erkekler götünüze değil yaptığınız pastaya bakar15
- arkadaşlar sizce bu yüzük nasıl15
- eloande ile evlenip sözlüğü huzura kavuşturmak8
- uludağ sözlükte yazmanın hiçbir anlamı olmaması23
- fazla mastürbasyon yapan erkek9
- uludağ sözlük kapatılacak11
- 45 yaş üstü kadınların muşmulaya dönmesi10
- cami tuvaletinin paralı olması9
entry'ler (1309)
yüzleşirsem, düşünürsem çok üzülürüm, yıkılırım dediğim konular var, konuyu kendi içimde bile açmıyorum. acılarıma yokmuş gibi davranıyorum, belki bir gün sahiden yok olurlar.
Zincirsiz köle olduk arkadaşlar özel sektör belasında.
2000lerin başında falandı, misafirliğe gittiğimizde meyve yedikten sonra ellerimizi silelim diye ortaya tabakta iki örgü lifimsi bi şey gelirdi biri köpüklü diğeri ıslak. Yemin ederim yaşlandım.
Hatırlayınca demin bi tuhaf oldum.
Hatırlayınca demin bi tuhaf oldum.
Beni bambaşka biri yaptılar. insanlar, yaşanılanlar… kahrımdan öleceğim şeylere bile kayıtsız kalabiliyorum. Ruhum çekilip alındı içimden. Günü kurtarıyorum, mesai saatleri dışında uyumayı seçerken, uyandığımda düşündüğüm tek şey nihayet uyuyacağım o ana kavuşacağımı bilmek. Niye böyle oldu ki?
Boşluktandır, insan bir şeylerle meşgul olmak istiyor.
Gitsem, gidemem, kalsam, kalamam
Sevsem, sevemem, şaştım bu işe
Hayır mı, şer mi? bilmem ama
Ateşleteyim ben ateşte
Sevsem, sevemem, şaştım bu işe
Hayır mı, şer mi? bilmem ama
Ateşleteyim ben ateşte
''rüyamda seni gördüm, iyi misin? '' klişesi bile bundan daha iyi çalışır, demedi demeyin.
işsizlik vs özel sektör çalışanı olmak.
Günümün 10 saati işyerinde geçiyor. Hayatımı öyle kaplıyor ki işten çıkınca da işi düşünüyorum artık. Tam bir işkolik manyak oldum. Başka konuşacak hiçbir muhabbetim de kalmadı. Bok gibi.
Ufkumu açıyorsun. Zekana, bakış açına hayranım. iyi ki tanıdım seni.
bilmiyorum, hep suratle gelen bir arabanın bana çarpıp havalandırma suretiynen uçarak bir ölüm hayal ediyorum. o kadar vizyon fakiriyim ki uçak kazası ne ileyim paraşütle atlama falan yok, trafikteki bir şahinin havalandırması suretiynen...
demem, tükürüklü aynadan çektiği selfisine kurban, aşkom.
Olur mu? Boğazımıza takılıyor mesela.
psikolojik olarak beni yıpratan seçenekler arasından, en zoru ne? Diye düşünüyorum. içinizden sen düşünme diyenler çıkacaktır, önemli değil, nadiren yapıyorum zaten aksi çekilmez oluyor.
Benim için en zoru sinirden kafamı duvarlara vuruyorken, bunların hiçbirini yaşamıyor gibi yapmak. Dün de üzüntüden ölüyordum mesela, o kolaydı, alıştım ona.
Benim için en zoru sinirden kafamı duvarlara vuruyorken, bunların hiçbirini yaşamıyor gibi yapmak. Dün de üzüntüden ölüyordum mesela, o kolaydı, alıştım ona.
sözü karşılayacak bir umut göremesem de, kendime bunu sık tekrarlamaya çalışacağım: ''hiçbir durum, sandığın kadar umutsuz değil''
''love'' tabağın v sinden peynir, l sinden zeytin de yiyemeyeceksek yere batsın bu hayat.
toprağın üzerinde de az çürümedik.
yorgunum, yalnızım, kendimi eyleyemiyorum. tutunduğum bir şey yok gibi hayata dair. kendime de sarılamıyorum. hapsolduğum bir beden, kendimi hapsettiğim bir hayatı sürdürüyorum. cümlemi ''...hayatı yaşıyorum.'' şeklinde devam ettiremedim bile, öyle yalandan. vaktimi dolduruyorum, belki bir gün dolmadan, yarıda keseceğim.
yeniden doğur anne beni, başka hikaye yazalım.
Neden diyorum, büyük harflerle, neden? Soru cümlesi olarak değil, düpedüz isyan. Kendimi silmek mi istedim ben? Bu kadar mı vazgeçmiştim kendimden, problem sandığım basitlikler uğruna. Aptal kadın.
Yakın zamanda görüntüleri hakkında fikrini sorduğum bir adam, konu hakkında şimdiye kadarki, bence, en dürüst cevabı verdi. “Sana çok yakışmış diyemem, bu taktığın bir takı değil. Ama fark etmez bana” gibi bir şeydi işte.
Bana fark ediyor da fark edişi fark etmiyor. Görüntünün her şey olduğu bu dünyada başımıza gelenlere de bakın.
Yakın zamanda görüntüleri hakkında fikrini sorduğum bir adam, konu hakkında şimdiye kadarki, bence, en dürüst cevabı verdi. “Sana çok yakışmış diyemem, bu taktığın bir takı değil. Ama fark etmez bana” gibi bir şeydi işte.
Bana fark ediyor da fark edişi fark etmiyor. Görüntünün her şey olduğu bu dünyada başımıza gelenlere de bakın.