Само счупени неща, ще оставим сутринта!
Скъсани, смачкани на земята хвърлени!
На парчета роклите и следи от ноктите!
Ще боли, ще личи, с теб какво сме правили!
şurası da fena değil hani:
В близост не оставай, за добри мъже
съм вредна – вярвай ми!
Ще се пристрастяваш, луд по-мен ще ставаш!
А от мен ще вземаш малки дози пак!
bu sessizlik sakın kulaklarını aldatmasın.
parmak uçlarınla yürü hatıralar uyanmasın.
şu an kendini yalnız bildiğin kadar kalabalıktasın.
korkuyorsun farkındayım.
neresini paylaşsam bilemedim. zira şarkının kendisi tamamen vurucu.
Şarkı - Ertuğrul erkişi - zulmü alkışlayamam
mehmet akif ersoyun şiirinden yazılmış bir şarkı. şu kısımlarını paylaşacağım;
Üç buçuk soysuzun ardından zağarlık yapamam;
Hele hak nâmına haksızlığa ölsem tapamam.
Doğduğumdan beridir âşıkım istiklâle,
Bana hiç tasmalık etmiş değil altın lâle!
Yumuşak başlı isem, kim dedi uysal koyunum?
Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boyunum!
Kanayan bir yara gördüm mü yanar tâ ciğerim,
Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim.
Adam aldırma da geç git, diyemem, aldırırım:
Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım!
Zâlimin hasmıyım amma severim mazlûmu...
irticâın şu sizin lehçede mânası bu mu?
