Öyle eksildik ki yaşarken, bize dokunan her şeyi eksiltiyoruz.
Yalnızlığımızla çoğalıp, kalabalikliğimizla eksiliyoruz.
Ve öylesine kalabalık ki yalnizliğimiz
Ne yana dönsek kendimize çarpiyoruz.
Ama sen uzaklardaydın ey kalbim
Uzaklardaydın, sevdiğim uzaklardaydı
Ayın ve yıldızların çağlayarak
Berrak şelaleler yaparak
Coşku içinde aktığı
Bir yerlerdeydi...
Sanma şahım herkesi sen sadıkane yar olur.
Herkesi sen dost mu sandın belki ol ağyar olur.
Sadıkane belki ol bu alemde dildar olur.
yar olur ağyar olur dildar olur serdar olur.
Şiirin güzelliğinin yanında bir de şöyle dâhiyane inceliği varmış: Yukarıdan aşağı okunduğunda da üstte ki gibi normal okunuyor.
Sanma şâhım / herkesi sen / sâdıkâne / yâr olur
Herkesi sen / dost mu sandın / belki ol / ağyâr olur
Sâdıkâne / belki ol / bu âlemde / dildâr olur
Yâr olur / ağyâr olur / dildâr olur / serdâr olur
Yine şafak söküyor
Uykuların unuttuğu gözlerim yine tavanda
Ne vardı diyorum
Ah bir dönseydin son anda
Şarjörüme hasret sürdün sazımın
Şimdi hüzün işgalinde yüreğim
Ve ben hala
Mor salkımlı o sokakta
Bıraktığın yerdeyim
.........
oysa siz hepsinden bihaberdiniz
Aklımda onlarca soru ile ben
Yastığımın hangi köşesinde uyuyabilirim diye çırpınırken
Siz nasıl da uyuyordunuz
Siz nasıl da güzel uyuyordunuz
Ama siz de hep uyuyordunuz.....
ecel bendim, iksir bendim, huri ben
merak arkadaşım, ateş ruhuma bela
göze candım, köre mana
gizlendiğim tenhalarım buldular
asi hayvanlarım evcil odalarda
tufanlarımdan habersiz uyudular
değil mi ki kadınsın bilmen lazım
Önce bir boranlardan sonra bir yoranlardan sonra da yalanlardan geçecek alnın akıyla
önce dahasıyla sonra dehasıyla galip gelecek sol yarın mutluluk sonra
( buna yakın bir dizeydi çok çok öncelerden kalma ).
Bitki Olacaksam
Çayır çimen olayım
Aman baldıran değil
Yol altında kalacaksam
Gelin arabaları geçsin üstümden
Çelik paletler değil
Üstümde çocuklar koşuşsun
Ne kaçan ne kovalayan
Askerler değil
Kerpiç yapacaksanız beni
Okullarda kullanın
Ceza evlerinde değil
Soluğum tükenmez de kalırsa
Islık öttürsünler
Aman ha düdük değil
Kalem yapın beni kalem
Şiirler yazın sevgi üstüne
Ölüm kararı değil
Ölünce yaşamalıyım defne yapraklarında
Sakın ola ki
Silahlarda değil.
Ve etimoloji Eti’lerden kalma
Bir zaman birimiydi yanılmıyorsam.
Ve yanılmıyorsam yalnız insanların,
Kahvaltı edip ağladıkları pazar sabahları yokmuş o zaman.
Mesela o zamanlar Mutsuz olduğunda insanlar,
Yok olurmuş bazı dakikalar.
Didem Madak...
Zamanın bile kendinden usandığı vakitlerde,
Sahtekar akrebin yalancı yelkovanı
Çarpıtır saatleri, kandırır güneşi.
Sıkı sıkıya kapatsam da kapıları ve perdeleri.
Bir yolunu bulup sızar içeri
Nemli gecenin ıslak karanlığı.
