bir kaçış şeklidir bütün naylon kaplı sokaklardan. okuması da yazması da keyif verir. okuyun beyler, şiir okuyun. gözlerinizi bir kadının göz kapaklarına sunun ve şiir okuyun.
Şiir şiirdir adı üzerine harflerle duymak harflerle tatmak harflerle koklamak harflerle bakmak harflerle dokunmak harflerle hissetmektir. Şiir yaşamaktır kısaca yaşamı hayatla duyumsamak değil harflerle duyumsamaktır.
Şiir damıtılmış halidir yaşamın. Hayatın kötülüklerinin çirkinliklerinin süzgeçten geçirilmiş daha saf daha temiz daha öz halidir.
Şiir aşktır hayaldir sevgidir mavidir yeşildir akşamdır merdivendir istanbul'dur şiir bütün kelimelerin toplamıdır. Ve dünyadaki bütün kelimelerce de sonsuzluktur bir bakıma.
Şiir ayrıca Cemaldir, Haşimdir, Orhandır, Yahya'dır, Asaftır, Ediptir, Ülküdür, Cenaptır...
bir tuzlu sahile "ben robenson'um" deyip
kemali azametle kadem basmışsın.
kumlarda ayağının çaylak çatlak izleri
garip garip ses verirmiş attığın her adım,
söyle turnam, insan olsun, köpek, karınca olsun
bir dost aramaz mısın?..
yürümüşün akşam olmuş tâbü tüvan kalmamış
boy vermeye başlamışlar yıldızlar kadir kadir.
issız sessiz bir bozkır, manasız çimen çiçek
düşün, şimdi yanında - konuşmasanız bile -
düşük omuzları, adım sesleri, saçları ile bir insan
ne denlû ısınırdı yüreciğin kimbilir?..
