--spoiler--
kim seni hem öldürüp hem de canlı tutar?
kim ruhumu esir ederken ölümsüzlük yutan?
iyi de kim öc alabilir ateş tutup suya?
nitekim şahsi iradenle inanmışsın buna.
bana yoksun desen, sana varım demem.
sana yoksun dersem, bana varım deme.
öyle de sen; yüzünü buza gömer yemen.
sen öyle istesen, sana döner yolum gene.
--spoiler--
şiir benim içime yolculuğum,
şiir hayatın bahanesi.
şiir katlanışım, suskunluğum,sesim...
şiir beni ben yapan en güzel şey...
bazen hiç kimseye ihtiyaç duymayışım!
gücüm,dirayetim,yaşama sevincim...
hayata yüklediğim en güzel anlamlardan biri...
varoluşumun temeli...
şiir gönlümün kendini en güzel ifade etme biçimi...
kelimelere hükmedişim...
ne güzel ki, bazıları sayesinde şiirle farkında olmadan da olsa dalga geçmeye başlayabildik. sevinçliyim.
ama şu var ki şiiri iyi ve ya kötü yapan nedir. bu soruyu tutarlı olabilmek adına soruyorum. iyi dediğiniz beğenilme oranı mı. ve yahut çok saçma görünen belki de altında çok derin anlamlar barındırıyor olamaz mı.
şiiri oldum olası sevmedim. sevmedim çünkü hep üstün tutuldu. sevmedim çünkü tutarlı değildi. anlaşılmasın diye zorlanan ama anlaşılmak için yazılan yazılardı. sevmedim çünkü şiir okurken girilen hali gülünç buldum. az kelimeyle çok şey anlatmak denen "bir kelimeyle üç şey anlattım yeaa" sığlığı yüzündendi. belki amacından sapmıştı bilmiyorum. ama şunu "yerleşik düşünceler sözlüğü" kitabında gördüğümde şaşırmadan edemedim
gustave flaubert -
şiir: tümüyle yararsızdır. modası geçmiştir.
