güzeldir, yaslayacaksın başını cama. izleyeceksin; yolu, içinden geçtiğin şehir ve kasabaları, ağaçları tepeleri..
konuşmayacaksın yalnızca kafanı dinleyeceksin, susacaksın..
o uzun yolculukta istikamet memleketse birde. aylardır görmediğin aileni, göreceksen; eski dostlarını özlemiş ve o yayladan, bu yaylaya gitmek istiyorsan deli gibi heyecan kaplar içini. yaklaşılan her bir kilometrede sevinirsin. dönüşü hiç aklına getirmeden.
memleketten dönüşse bir o kadar kötüdür. aileni, dostlarını, şehrini bırakmak zor gelir. o an anlarsın ait olduğun yeri. üzülmezsin ama derin bir burukluk yaşarsın. her geçen saniye biraz daha arkanda kalırlar, uzaklaşırlar sana.
onun içindir ki şehirler arası yolculuk amacına göre güzeldir, her zaman değil..
an itibariyle içinde bulunduğum durum, antepden çanakkaleye olan yolculuğum bilecik şeyh edebali türbesinde ki molayla kesildi, birazdan kahvaltı var umarsizca bekliyorum.
Uzun yol korkumdan dolayi mis gibi antalya tatilini kaçırmıs olmama sebep olan hadisedir bu sene yakin yerler gelmezse her eve geliş okula gidişte 10 yıl yaşlanacağım su götürmez bir gerçek .
Ne uğurlayan ne de karşıyalanınız (yani gerçekten sağ sağlim gitmenizi daha doğrusu şehirden ayrılana kadar son dakikalarınızda bile sizinle olmak isteyen ve dört gözle gelmenizi bekleyen) yoksa 5 para etmeyen yolculuktur. Yolcu etme ya da karşılama esnasında birbirine sarılan insanlara bakmakla yetinirsiniz.
Hayatta yapmak istemediğim yolculuktur. oturmaktan kıç dümdüz olur, yolculuk sıkıcı geçer hele hele konuşacak adam gibi birisi yoksa hiç çekilmez. uçak en iyisidir, hızlı, konforlu ve rahat.
Bok kokusuna benzer bir kokuyla devam etmektedir. Artık leş bir semtten mi geçtik diyeceğim, bildiğin ana yol, yoksa arkamdaki dayı mı çaktı karanlığa bir kibrit.
Otobüs içindeki havasızlık, bir takım acayip insanlarla yan yana seyahat etme gibi kötü durumları olsa da yolları izleyerek dalıp gitmek mola yerlerinde çayları yudumlamak, özlenen yere kavuşmak açısından pek bi güzeldir.
dayanılmaz bir süreçtir. tekli koltukta gidilse dahi o kadar uzun süre o kadar çok homo sapiensle hareketsiz olarak kapalı bir alana tıkılmak, bünyede kudurgan haller yaratmakla birlikte sinir krizine giren kişi koltuğun kolçaklarını deli gibi sıkmaktadır.
iyidir, hoştur ama bir süre sonra sıkar. playlist başa sardığı an sıkılmaya başladığını hissedersin. benim gibi yolda hiçbir şekilde uyuyamayan biriysen daha bir zordur. hele bir de baş ağrısı eklendiyse o yolculuk sana zehir olur.
Bir keresinde otobüs dinlenme tesislerinde mola vermişti.önümde oturan yaşlı amca ve teyze mola yerinde gidip başka bir otobüse binip oturdular.otobüsün hareketine çok az kalmıştı.kafamda tüm ihtimalleri değerlendirdim.sonra otobüse gidip bizim otobüsün yandaki olduğunu söyledim.
bir sonraki yolculukta buluşmak dileğiyle.
Kaptan tanıdıksa tadından yenmez. En son yolculuğumda tanıdık kaptanla döndüm rizeden istanbula. Yol uzun 19 saat sürüyor. O sürerken hep yanındaydım. Gece millet uyurken türkü eşliğinde otobüsün amortisörlerinden gelen çıslama sesiyle sessiz zifiri karanlık yolda sigara içmek gerçekten çok keyifli oluyordu. Muavin arkadaşında hakkını vermek lazım kahvesiz bırakmadı bizi. Zaten bu tek keyifli otobüs yolculuğumdu 19 saat oturmakla bitermi.
