meraklanmayın askerde size "hepinizin amına koyim" diyecek 20348320492 tane adamla aynı ranzayı paylaşıp her gün her saat her dakika hayıflanacaksınız...
Hayatımın en büyük hatasını nasıl yaparım başlığı altına bu başlık eklenmelidir. Şu an pişman olmazsın belki ama bir beş yıl sonra nereden meğzunsunuz? ne işle uğraşıyorsunuz? gibi sorular sorulduğunda verilecek güzel bir cevabınız yoksa, ki umarım olur, ozaman işte yıkılırsınız kötü olur. Sen "bana eğitim veremeyen hocalar utansın" dersin bugün ama yarın yada ileri de bir gün, bu sorularla karştığın zaman, utanan sen olursun. gerçekler bunu gösterir. Eğitim için hiç bir zaman geç kalınmaz, okula gitmek her şeyden iyidir. ben bir daha düşün derim. Onca zorlukları atlatıp universte de olup, ve komple bırakmak çok saçma, yıllarına yazık, verdiğin mücadeleye ve emeğine yazık olur.
bırakma sebeplerim çok farklı olduğu için detaya girmeyeceğim, çünkü dönemimden biri buralardaysa beni tanımaması imkansız. aradan 2 sene geçtikten sonra da geri dönüp 1 dönemde 13 ders vererek bitirdim.
üniversite okumak çok matah bir şey değil, her üniversite mezunu kendini kültürlü ve birikimli sanmaya başlıyor. ancak okul size sadece ders öğretiyor (ezberletiyor) okuldan çok büyük beklentilere girmeyin derim.
sonrası için planınız yoksa yaşarken ölmektir. ne gerizekalılar okuyor şu anda, çoğu da kaza bela mezun olup ekmek yiyor. üniversiteyi bıraktıktan sonra başka bir bölüm okumak gibi ya da ciddi bir iş yapmak gibi hedefiniz yoksa 4 yılınızı değil 16 yılınızı çöpe atarsınız. değmez, okuyun bişeyler.
acıklı olacak ama zaten 18 yaşına kadar bir alanda muazzam başarılar elde edemediyseniz ya da çevrenizdekilerin hep sözünü ettiği bir yeteneğiniz yoksa ya da sermayeniz yoksa okumaktan başka şansınız yok.
benim bir arkadaşım bıraktı. işini gücünü anca 29'unda bıraktı. türkiye'de okumak çok zor değil. ne aptallar okul bitiriyor. yazık etmeyin yıllarınıza beyler, okuyun bitirin.
direnmek gerekir. tüm emeklerin hepsi gideceğine bırakın 1 -2 yıl gitsin. pişman olursunuz bırakmayın. ben 2. üniversitemi bıraktım çok pişman oldum. eğer ki gitseydim zaten bir çok dersten muaftım . şu an daha güzel bir mesleğim olacaktı.
Sevmediğim bir bölümü ege de okuyordum yapmıyacağım işi okumak istemediğimden bıraktım şimdi tekrardan hazırlanıyorum belki egeyi kazanamaya bilirim tekrardan ama hayatımı geri kazandıgımı dusunuyorum herkes pişman oldugunu söylemiş şahsen ben şu hareketimde zerre pişmanlık duymuyorum özlem çok ayrı bir konu arkadaşlar falan ama demek istediğim pişmanda olsam bedelini ben ödedikten sonra gerisi kimseyi ilgilendirmez.
Her final dönemi insanı düşüncelere gark eden fikir.
Şimdi şöyle bir durum var. Hani ders notu almak için kırtasiyeye gidiyoruz ya; ben orada çalışan, bizim notları zımbalayıp para üstünü veren insanları müthiş kıskanıyorum. o aymazlık, o hayattaki düşük beklenti, o "iyi çalışmalar" derkenki rahatlık müthiş değil mi ya. O gün yüzlerce öğrenci gözüne ışık tutulmuş tavşan gibi bakarken onların birbirlerine komik video izleterek gülmeleri falan... Bilmiyorum bak yine imrendim. Özendim durduk yere gece gece.
