ilk iki senenizde çok şey düşünmenize gerek yok, sadece derslerle ilgilenin geri kalan zamanda ne istiyorsanız onu yapın. ikinin sonunda "bitince ne olacak?" sorusunu sormaya başlayın ve bir hedef koyun. sonrasında üçüncü seneniz ile beraber hedefiniz için ne gerekiyorsa o nitelikler için gerekli kurslara gidin, gerekli sınavlara girin.
aslında en başından bunları düşünmek çok daha iyi tabii. ama kim yapıyor bunu? hem ayrıca daha baştan bunlarla beyninizi yorup moral bozmaya gerek yok ama genelin yaptığı gibi 4'ün sonunda "bitince ne olacak?" sorusunu sormak da yok. yoksa çekeceğiniz dertlerin hem sayısı hem şiddeti artar. optimum nokta 2. sınıfın sonu. anladınız mı gençler? iki, ikiii.*
Kabahatin çoğunun sizde değil de anne babalarınızda olduğunu lütfen bilin. Nasıl mı?
Bir çocuğun(ki bu siz oluyorsunuz) hayatı boyunca özel okullarda(bunun siz olup olmadığını bilmiyorum lütfen fakirler bu kısmı okumasın) ve dahi özel ünivetsitede okuduğunu var sayın. Ailenin buna yatırımı aşağı yukarı 500.000 tl civarı olacaktır. Sonra o çocuk hayatı boyunca çalışıp 500.000 liralık bir ev sahibi olacaktır.
Türkiyenin hem lisesi hem de üniversitesi olan bir ailenin bu her iki okulunda da öğrenim görüp sonra yine bu ailede bir şirkette 1700 lira maaşla çalışmaya başlayan bir dostum var.
Yani demem o ki... Babanıza şunu söyleyin: o parayla öküz alınır be!
Sonra gidin okulunuza derslerinizi çalışın, hayatı farklı yönleriyle tanıyın, sosyalleşin ve dostlar edinin.
-kızlar teklif etmiyor, bunu bilerek gidin.
-ayrıca yatarak geçerim ya da "abi devam zorunluluğu yok" falan demeyin.
-sınav zamanı eşşek gibi çalışın, yoklama alınan dersler kesin vardır, onlara girin.
-sürekli ders çalışmaya gerek yok, çıkıp gezebilirsiniz arada.
ailemden uzak bir şehre gideyimde okuyayım diye düşünmeyin. yaşadığınız şehir tutuyorsa oraya gidin. yemek bulaşık temizlik zor iş. yok iyi ünicersite falanda demeyin. olay sizde bitiyor.
-finallere son hafta çalışmayın. son gün zaten çalışmayın da.
-şu hayatta 1 kez olsun verdiğiniz sözü tutmayı öğrenin ve bu defa çalışın; günü gününe olmasa da ayvayı yememek için, ailenizin emeğini boşa çıkarmamak için azıcık düzenli çalışın.
-kendinizi ispatlama çabasına girip de ilk haftadan göze batmayın, yalnız kalmayın.**
-bazı şeyler için acele etmeyin; her şey olacağına varır. biraz tadını çıkarmaya bakın yani.
-öğrenci olduğunuzu unutmayın; paranızın kıymetini bilin, pazarlığın dibine vurabilirsiniz.**
kızlar için hayat kurtarıcı bir tavsiye verebilirim: hayatınızın aşkını bulacağınız yer orası değil. siktirip bıraktırmayın kendinizi.
erkekler için ise: anneniz ölse bile hocanıza güvenip devamsızlık sınırını aşmayın, bunu yapmayın. söylemesi. özellikle giresun üniversitesinde okuyupta ck 'nın dersine girenler, kesinlikle yapmayın!
liseli sıfatından kurtuluyorsunuz bu büyük bir gelişme ve mutlu edici bir olay ama öyle çok bir şey bekleyin üniversiteden büyük hayaller kurmayın hüsrana uğrarsınız, olabildiğince beklentileri küçük tutmanız önerilir.
üniversiteye bir gideyim de gerisi gelir diye düşünmeyin gelmiyor.
kızlar teklif ediyormuş yalanına inanmayın.
ilk girdiğin dersten kalacağını anladığın an çalışmayı bırak o dersten kalacaksın.
fen-edebiyat fakültesini kazandıysan eğer ilk olarak yapman gerekenler; bir yerde işe başlayıp orada büyümeye çalışmak çünkü kendi dalında bi bok olamayacağından emin olmalısın.
boş ver buralarda kafanı yorma o lazım sana üniversitede yürü dersini çalış iyi dinle hocalarını geyik yapmıyorum bitir kurtar kendini.
benden bu kadar.
ben bu yazıyı 1539. entry olarak yazıyorum ve tavsiyem şudur ki ;
bundan önceki 1538 tavsiyeyi siktir edin.
burada hayatında bir fakülteden içeri girmemiş insanların bile boş lafları var. toplasanız bu öğütleri burdan köye yol oluyor.
eğer üniversite kazanabilecek olgunluğa eriştiyseniz zaten bu dediğimi yapacaksınız (parasıyla okuyanı kastetmiyorum, kazanmak zorunda olana lafım).
edit:entry sayısını düzelttim ben bunu yazana kadar 3 kişi daha öğüt vermiş.
öğrenci işlerine işiniz düşerse (ki mutlaka her daim bir ayağınız o bataklıkta olacaktır) ortalığı birbirine katmazsanız, cıngar çıkarmazsanız işleriniz çözülmez, yürümez, bekler durursunuz. öğrenci işlerine kuzu muzu olmaya gelmez.
vallahi sana diyeceğim tek şey hoca yalakası olma. sallamıyormuş tipi yapıp iyi not alma sonra gıcık kaparlar senden mk. ne diyeyim eğer kantinde pes felan varsa kantine gitme mk. benim kuzen büte kalıyo hersene.
