bedenin ve ruhun.
evet, yalnız yaşamanın ve hayata tutunmanın en kıyısında yaşarsınız. aile ocağı yoktur artık, sadece banka hesabı olarak
size yanıt vereceklerdir. aç kaldığınız günleri, sevgiliyle 2 çay içecek parayı koltukların altından hanginiz toparlamadı?
güzel zamanlardı vesselam, tadını çıkartınız.
Aslında kimseye güvenilmeyecegini ve üniversitede çoğu kişi ben okulun gözdesi olayım ben begenileyim diye uğraşıp birbirlerinin arkasından kötü diyaloglar çıkarcı yaklaşımların olduğunu farkettim.
Kadınların, kuku peşinde koşan erkekler tarafından tokatlandığını ve sonrasında kadının bambaşka dünyalara adım attığını gün gün fark edersiniz..
Sanırım bu kızlar üniversiteyi izdivaç sanıyor. Bi kapılıyorlar bağlanıyorlar.. erkekler de kerhaneye gidiyor gibiler..
Yalnız erkeklerin kadınların elinde piştiği gerçekler de var tabi.. veya kadınların erkeğin hayatından öğrendikleri..
Ama genelde kadınlarınların nasıl çöpe dönüştüğünü fark ediyoruz.. erkeklerin pek mahvolduğunu görmeyiz.. 100'de 1 gibi. O da aşık olur mahveder kendini..
Söylemek istediğim, arkadaşlıklar hariç her türlü ilişkinin boktan olduğunu fark edersiniz.. hatta dostlukların yalan olduğunu bile bilirsiniz artık..
- Üniversite bittikten sonra cok para kazanilmadigi.
- kantinde ayak üstü sakalastiginiz, "alt dönemden ve hatta cömez" diye dalga gectiginiz birisinini 20 dakika sonraki derse girecek olacak hocaniz olabilecegi.
- bazi konularda sadece tek bir dogrunun olmayabilecegi.
- lisedeki gibi hocalarin gelip dersi anlamamiz icin ugrastigi günleri bile özleyebilmek. Derse giren hocanin kuru kuru dersi anlatirken, sirti tahtaya dönük oldugu icin ve yazdigini bir anda silmesiyle "konu neydi arkadas?" Sorusunun kimse anlamadigi icin havada kalmasi ile sadece konu basligi üzerinden ders calismak.
(Hocalarin acimasiz olabilecegi
- bölümler arasi rekabet. örnegin; "benim bölüm cok zor be..." üniversite bitene kadar devam eder, daha sonra da ne kadar gereksiz bir tartisma oldugu anlasilir.
"Üniversiteye kapağı at rahatsın" cümlesinin bir yalan olduğunu. Hazırlık okuyorsanız birkaç farklılık dışında lise ortamını hissedersiniz, üniversiteyi tanımaya, arkadaş edinmeye çalışırsınız ama bölüme geçtiğinizde ya da direk başladığınızda farklı sınıflar yüzünden tam bir arkadaş ortamı oluşmadığını, sistemden ders alabilmek için sağa sola koşturduğunuzu, geçebilmek için lisedekinin 4-5 katı kadar çalışmak zorunda olduğunuzu farkedersiniz. içinizden "hani üniversite hayatı rahattı" diye geçirirsiniz ama artık her şey için çok geçtir ve gerçek hayata tamamen atılmışsınızdır. Güzel yanları da yok değil tabi, mesela serbest kıyafet? Veya ne bileyim zil yok..
Üniversitede okuyor olmaktan memnuniyet duymak gerektiği gerçeği. Evet zulüm gibi başlayan üniversite yıllarım yerini mutluluğa bıraktı, şu anki vaziyetimden memnunum ve mezun olasım yok. Çünkü mezun olduğumda neler için uğraşmam gerektiğini biliyorum, şu an tek kaygım tek sorumluluğum derslerim ama ya bundan sonrası? Bundan sonra sorumluluklar daha da artıyor, yapmak zorunda olduğun ya da zorunda hissettiğin şeyleri yapıyorsun. Çalışman mı gerekiyor? her gün o stresli ve belki de gürültülü ortama gidip üstündeki insanların vırvırını çekmek durumundasın. Evlenip yuva kurma zamanı mı geldi? evleniyorsun ve çalışma hayatından daha büyük zorluklar ortaya çıkıyor sonu mutlu olsa bile. O sorumlulukların artışı ve liseden üniversiteye geçiş tam bir sudan çıkmış balık olma hali. Liseden mezun olup üniversiteye başladığımda da öyle hissetmiştim muhtemelen mezun olduktan sonra da aynı duyguları hissedeceğim.
Kıymetini bilin 1. Sınıf arkadaşlar. Şimdi belki de deli gibi mezun olup okul yüzü görmek istemeyeniniz var aranızda. Ama bilin ki hayatın belki de en kolay ve bu kolaylığın verdiği tatlı dönemi mezun olan herkes arıyor.
resmi tarih kapsamında daha önceki okullarda öğrenilen şeylerin (ilaveten, öğrencinin benimsediği siyasi yaklaşımın okulda öğretilen resmi tarihe taban tabana zıt olabilecek kendi resmi tarihinin bile) o kadar da net doğrular olmayabileceği. tarihi daha fazla farklı kaynaktan ve daha bilimsel yaklaşımlarla okumakla ufkun daha fazla açılabileceği.
Üniversite öncesi üniversitelilerin bize așıladığı hayal ürünleri (örneğin: "üniversitede kızlar teklif ediyor", üniversitede rastgele seçtiğin kız bile verir", "derslere bile girmene gerek yok", "eve çıktığında kızlarla beraber kalıyorsun" gibi) çoktur. Adam akıllı yönlendirenimiz olsaydı dedirten durumdur.
