çok farklı çeşitleri mevcut olmakla birlikte , istisnasız her bölümde mevcut olan bi tipi vardır bu üniverste öğrencilerinin . her yerde ayırt edebilirsiniz onu akranları arasından , hemcinsleri arasından .
hafif bi top sakalla şekillendirir kirli sakallarını .kimisinin uzundur saçları , değilse bile muhakkak ense de bi tuhaflık vardır uzunca bi kuyruk gibi . istisnasız hepsi gitar çalmayı bilir bu arkadaşların ve esprilerinde cem yılmaz alıntısı yapar . siyaset konuşurken hep perdenin arkasına odaklanmıştır . iki lafından birinde illuminatiye , siyonist düzene gönderme yaparken , arada kapitalizme giydirmeyi de ihmal etmez . herkese selam verir . kalabalık ve karışık bi arkadaş grubu vardır . dersle zırnık alakası yoktur. hatta güç bela gelir okula . nereye gidilse karşınıza çıkma potansiyeli vardır .
şöyle kıs bi gözlerini az buçuk düşün . aklına gelicek seninde hemen o kişi . çünkü onlar her yerdeler .
ailenin yanında ve aileden uzak olarak 2'ye ayrılması gerekir evvela.
aileden uzak olunca rahatlığın dibine vurursunuz(her anlamda). aile ile aynı şehirdeyseniz ayrı eve çıkma yolları bulmanız gerekir keza gerisi de gelir zaten.
fakat üniversite öğrencisi olmak insana, eğer isterse bi'şeyler katar.
mal gelip mal gitmek isteyenlere de mallıkta master yaptırır.
beş parasız zavallılar. tek bildikleri kafelerde oturmak, sevgilileriyle gezmek ve sözlüğe gelip vize, final gibi saçma başlıklar açmak. bende üniversite öğrencisiyim ve aynı zamanda memurum ama tipik üni öğrencilerine benzemiyorum.
teorik manada ilim öğrenmek için can atan, hayatının baş köşesine okulunu koyan insanlardır.
ama türkiye'de bol bol sevişen ve genellikle ayık dolaşmayan insandır. üniversitede 4. senem. ve okul kütüphanesine fotokopi çektirmek amacı haricinde girmemiş arkadaşım var. arkadaş neden herkes plajda dolaşır gibi? yahut kızalr neden podyuma çıkacakmış gibi hazırlanıyorlar even çıkmadan?
güzel bir çevre yapmış, yapan, yapabilecek insandır. üniversite okumayan birinin kolay kolay tanıyamayacağı insanları bazen şans eseri bazen de hakkıyla geldiği konumlarda tanır, ya şimdi ya da ileride çok faydasını görür.
bize çaylak diyip sürekli sevmediklerini söyleyerek hayatı bize zehir etmeye çalıstıkları izlenimini vererek aslında bir farkındalık yaratmaya çalışan hocalardan ders alan hatta bir cesaret gösterip o hocalardan ödev alan zavallılardır.
edit: ödev için bir haftadır ugraşmasına rağmen hala paçasını nasıl kurtaracağını düşünür durur.
hayatın eziciliğini üstünde hissetmeden önce ana baba parasıyla gaflet ve delalet içinde olan tiptir. başlangıcından mininum 4 max 7-8 yıl sonra hayat onu sikince aklı başına gelecektir.
üniversiteye ne hayallerle gelip tek bir kere bile çimlere uzanamayan , hocaların ağzından çıkacak tek kelimeyle tüm planları bozulan , asistanlarına yalakalık yapmadan hçbir işi yolunda gitmeyen , asılan her sınav sonucunda baş dönmesi mide bulantısı aritmi gibi semptomlarla hayatı zehir olan acınası insandır kendisi .
türkiye şartlarında çoğunun zor bi şekilde eğitim gördüğü gerçektir. çok çalışırlar bu öğrenciler. * sadece ders değil ama. parayı yetirmek için çalışırlar, okula yetişmek için çalışırlar, eğer baya fakirlerse zengin olup iyi yerlere gelmek içni çalışırlar. çok ta özenirim onlara. her ne kadar ' liseli' diye tutturulsa da genede diyim bende olucam onlardan. *
dışarıdan görüldüğü gibi, ' yat, kalk, iç, seviş ' felsefesini tutturmayanların çoğunlukta olduğu kitlenin ifadesi.
1-) üniversiteye sarhoş olmak ve sevişmek için gidenler kadar, derslere girmek ve eve kapanıp ders çalışmak için gidenler de var.
2-) gurbete çıkmak zordur. 18 senedir yaşadığın şehirden başka şehre gidince ' ne oluyor ? ' deyiverirsin.
3-) evden kilometrelerce uzaktasın. erkeksin. yemek yapmamışsın hiç. annenin yemeklerini özlersin. aç kaldığın günler olur.
4-) günümüz üniversitelerinde, espritüel ve geyik muhabbetine yatkın değilsen dışlanırsın.
5-) yaş farkı meselesi var. 18 yaşındaki biriyle ondan 6-7 yaş büyük biri aynı şeye gülmeyebilir, kafalar farklı çalışabilir.
6-) biraz 4' e ekleme olacak. ama, eğer yakışıklı ve kaslı değilsen kızlar seni ilk 2 sene fark etmeyebilir, hazır ol.
7-) arada dolaşmaya çıkarsın. kalabalık, kahkaha atan gruplar görürsün, sonra kendi boş masana bakıp üzülürsün. bu olacak, mutlaka olacak.
yani filmlerin ışık oyunlarıyla taçlanmış, kampüsistan gibi dizilerden fırlamış üniversite ortamını bulamayabilirsin. aklında bulunsun. önceliğini unutmazsan alışırsın.
