Köprüyü geçene kadar olan arkadaşlıklardır. Menfaati için fazladan not almak için seni bozuk para gibi harcarlar. Onun için ayıya dayı deyin mezun olunca babasını bile tanımayın arkadaşlar. Üzülürsünüz.
Olmayan dostluk. Kızlar desen yalandan yüzüne hihihii yapar canım der bi arkanı dönersin hemen seni çekiştirirler. Erkekler desen çoğu kanka ayağına götürmenin peşinde. Muhattap olmuyorum kimseyle. Onlar da benimle olmuyo zaten.
Otogarda bitecek dostluktur.
(Benim anlamadığım konu ise kime sorsan üniversitedeki arkadaşlıkların hep menfaat ve çıkar üzerine kurulduğundan dem vurur ve şikayetçi olurlar. Fakat kimse suçu üstüne almaz nedense)
Samimi olunan òzel birkaç insan dışında, bitmeye mahkumdur.
O laylaylom keyifli günler, kantin muhabbetleri... vs bitmiş, hayat ilk şamarını patlatmıştîr artık.
iş, güç, kariyer, kpss, dgs ..vs derken, anılar ve insanlar toz tutmaya başlar ne yazık ki.
Karşılıklı emek vererek, bağı koparmayanlar bu çalkantıdan sağ salim çıkmayı başarırlar.
Gerisi yitip gider.
Bi iki kişi var onlar da olmasa cidden üniversite hayatı kadar kötü bi evre olamaz yani
Hele ki ailenden uzakta okuyorsan insan güvenecek bir sırt arıyo benim güvenecek sırtım var ama sadece gezmek için olan it uğursuz arkadaş boşluğum var mk onuda doldursam şuklela.
