bir ülkenin basşına gelecek en kötü durumdur. terörden daha tehlikeli bir olaydır. aslında teröründe, rüşvetinde, hortumlamanında, her türlü kötülüğünde kaynağıdır bu durum. ne yazık ki böyle bir ülkede yaşıyoruz. sözde herkesin atatürk' e bağlı olduğu, sözde yüzde 99 un müslüman olduğu bir ülkedeyiz. ama pratikte, ne atatürkçülüğün nede islamiyetin gereklerini yapmayan insanlar topluluğuyuz. günleri kendimizi kandrmakla geçirip, geleceğe umutla bakıyoruz sözleriyle kendimizi avutuyoruz. doğudaki çocukları eğitemez, onlara gerçekleri gösteremezsek, onların ilerde militan olmalarını nasıl engelleriz. sonra da birileri çıkar, açılım yapıyoruz, terör bitecek der, ona inanırız. birileri iktidara gelelim türbanı kamusal alanda serbest yapacağız der, ona inanırız. cehaletten dolayı kim şaşalı 2 şey söylese en iyisi odur fikri yerleşmiş, körelmiş olan beyinlere. koyunun çok olduğu yerde onu sürü halinde yönetmek isteyen işgüzarlarda çok olur. kendimizi aydınlatamadığımız sürece biz boş palavralara kanıp, milli takımının maç kazandığı günlerdeki anlık sevinçlerle avunup, sonraki günlerde gelen fahiş zamları unutup, umut sözcüğünü sadece kelime olarak kullanıp daha çok sürünürüz. gelişmek için, belalardan kurtulmak için, refah için, sosyal bir devlet olabilmemiz için eğitim şart.
Bilgisiz bir kimse, savaş davuluna benzer, sesi çok, içi boştur.
velhasılı kelam sadece siyasette değil tüm yaşantıda cahillik malesef en kötü olaydır. cahil insan her şeyi yapar. aklınıza ne geliyorsa her türlü pisliği yapar. cahil ile muhatap olacağıma, düşmanım ile muhatap olayım demiş bir zat-ı şahane. cahillik diyorum ama benim bahsettiğim 'okumamak' ile oluşan cahillik değil. bir kişi üniversite bitirip master yapar fakat hareketleri cahili aratmaz. bir kişi ilkokul terktir fakat efendidir.
en önemli mevzu dış eğitimden önce insanın içindeki ego'yu (yada size göre başka birşey) eğitebilmesi. cahil insan bu dünya'da neden yaşadığını bilmeyen insandır. öylesine nefes alıp-verir. eğitim görmek her zaman iyidir. her zaman bakış açınızı değiştirir. ama öncelikle eğitim kendiniz ile başlamaktadır.
'Okudum bildim deme, çok taat kıldım deme Eri hak bilmez isen, bu boşuna emektir.'
ulkenin cogunlugunun cahil oldugu konusunda hemfikir olanl alimlerin sayisina baktikca inanamiyorum bu cahillerin cogunlukta olduguna. oysa ne kadar cok alimimiz var. isin garip yani, biz bu kadar alimken onlar nasil basarmislar boyle cahil olmayi? cehaletten dem vurup memleketi kurtarmaya gelince kahvehaneden cikmayan dedemle de hemfikir olan bu alimler dedemi de cahil sayiyorlar. oysa ona gore de digerleri cahil. bu ne demek oluyor? cehalet ve alimlik kimsenin tekelinde degil. oturdugumuz yerden halkimizin cahil oldugundan dolayi serzenistte bulunmak kadar kolay olsa keske degil mi, onlari bu cehaletten kurtarmak. kacimiz gitti okuma yazma bilmeyen bir kadina okuma yazma ogretme gayretinde bulundu? kacimiz bir koy okuluna kitap bagisladi? biz dizustu bilgisayarlarimizin ekran kartini yaristirirken insanlar yiyecek ekmek bulamiyor, ve biz onlar cahil oldukca bu ulke ilerlemez diyerek icimizi rahatlatiyoruz. ne guzel, ben de alim olmak istiyorum.