Kızarsın, bağırırsın ama eli mi kapıya sıkıştı hemen koşarsın aç mı kalmış yemeğini paylaşırsın. Bağcığını bağlar, dertlerini dinlersin. Bir yapıştırmaya, bir yıldıza ya da bir aferine bu kadar sevinen kimseyi göremeyeceksin bak bu yaştan sonra da. Tüm emeğin yetmez sarılırsın. ikinci bir anne gibi olursun. Bazen de sırf öğretmenisin mesafeyi koruyayım diye uzakta durursun. Ağladığında bakmazsın. Tuhaf bir iştir. Paraya önem verenlerin yapamayacağı bir iştir. Beş kazanırsan on emek verirsin. Bir yanın kuralcı olmayı , duyguların etkisinde kalmamayı öğrenirken diğeri sevgiyi, merhameti öğrenir.
Bazen fazlasıyla ahlaksızlık bulursun. Ki gözlerin dolacak kadar. Ama bilirsin ki hepsi seni sever işte. Ne kadar saçmalasalar da kıyamazlar sana. Tıpkı senin onlara karşı hissettiğin gibi.
Aylarca yaramazlık yapan, her gün kavga ettiğin öğrencin de seni gülerken görünce çıkıp "Öğretmenim sen hep gül. Sen hiç ağlama. Biz ağlarız senin yüzün hep gülsün" der. Bak bunu bana hayatta annem babam bile dememiştir.
insanın ömrü boyunca unutamadığı kişilerden biridir öğretmen, öğretmenler. insan doktorunu ya da geçirdiği iyi vakti bile unutur da öğretmenini unutmaz bence. sevgili gibidir. yani hatırlamak anlamında. iyi olanını da, kötü olanını da unutmaz. her öğretmen kutsallığa layık kutsal değil ama öğretmenlik kutsaldır. anneden, babadan ne görürse onu öğrenir bir çocuk, cümlesinin bir sonra ki durağı öğretmeninden ne görürse onu öğrenir cümlesidir. yani o yüzden öğretmenlik yatış mesleğidir demek büyük saygısızlıktır. not; öğretmen değilim, öğretmenlik okumadım.
Öğretmekten çok daha fazlasını yapandır. Yeri gelir anne, arkadaş, abla, abidir. Ben bu mesleğin anlamını 5. Sınıftan aldıklarımı 8. Sınıfın son günü hüngür hüngür mezun ederken anladım. Öz evladım olsalar bu kadar severdim.
Kutsal olması için yeri geldiği zaman karşılıksız emek verebilmesi, çocukları kendi çocuğu gibi bağrına basabilmesi, ezber bilgiye boğmak yerine ara ara motive edici olması beklenilen meslek grubu. Yani sabah akşam maaş az deyip bazı meslek gruplarıyla maaş kıyaslaması yapıp, hiçbir öğrenci problemi üzerine kafa yormayıp, gün gün tatil hesaplayıp kendine kutsaliyet atfetmek abes. En son bekçi maaşlarına takmışlar. Kendileri hariç hiç kimse aldığı maaşı haketmiyor. Kendileri her zaman her şartta en fazla maaşı ve saygıyı hak ediyor. ilginç. (Bu şekilde olmayan öğretmenlerimizi tenzih ederim)
nasıl çığırtılmayacak öğrenci başı 3000 tl toplamak için 500 bin fen edebiyat mezununa formasyon verdiler. sanki mevcut eğitim fakültelerine istitham sağlayabiliyorlarmış gibi.
burayla da bitmiyor tabi 5000 öğretmen açığı varsa 1000 öğretmene atama verip geri kalan öğretmenleri yarım sigorta + asgari maaşın altında bir tutar ile çalıştırıyorlar.
bazısı mukaddes, bazısı lağım çukuru olan insanlardır. şahsen ilkokul zamanı aşırı fakirdik, yiyecek ekmeği bırak montum dahi yoktu. ilkokul hocam, yıldız hocam sağolsun kendi aylığı ile bana yeni bir önlük ve mont almıştı. hala unutmam, gördüğüm yerde eline yapışırım. aynı zamanda başka ilkokul hocam gürkan hoca sayesinde aydınlandım, okumaya başladım şu an yazılım mühendisiysem sayesinde oldu bunlar. sabrı öğretmese olamazdım. fakat meslek lisesi mezunuyum (anadolu radyo televizyon kazandım maddi durumdan gidememiştim) hocamız vardı, takımhaneyi bilen bilir, orada elinde sigara ile gezerdi. bizlerden ateş, sigara falan isterdi. sanayideki fabrikasının parçalarını getirip bize yaptırırdı. kendisinden hala tiksiniyorum. ve hala öğretmen.
Sevgili öğretmen arkadaşlarım, meslektaşlarım!
Öğretmen olmak sadece iyi ders anlatmak değildir.
Öğretmen olmak sadece çok bilgili kültürlü olmak değildir.
Öğretmen olmak sadece öğrencilere iyi davranmak değildir.
Öğretmen olmak sadece iyi ahlaklı olmak değildir.
Öğretmen olmak sadece bolca ibadet etmek de değildir.
Öğretmen olmak sadece nerede ne konuşacağını bilmek de değildir.
Öğretmen olmak en önce insan olmaktır. Lütfen egolarınızı ve ezilmiş geçmişinizi alıp dağlara çıkın. Kendinizi, iç sesinizi dinleyin. Evrensel ahlak kurallarını içselleştirip öyle dönün insanların arasına.
Öğretmen doktorluktan sonraki en kutsal,en değerli meslek dürüst olalım o mertebe için suanki öğretmenler ve adaylarından sadece %15-%20lik kısmının bu kutsal mesleğe layık olması öğretmen dediğin sadece ders değil ahlak kişilik de ogretmelidir insana konservatuar mesela sanatçı vb. yetiştirmek için açılmıştir işini en layığıyla yapan bölümdür kanımca yetenek sınavı var öğretmen ise ne yetenek sınavı ne puan simdikiler bir çoğu bir bölüme gireyim diye yazarlar öğretmenliği halbuki ne kadar kutsal bir meslektir bu genel kültürün olması lazım tarih bilincinin olması lazım öğretmenlik aydın kişi demektir bir noktada toptan sonraki en yüksek puana sahip olması ve bölüme girmek için bir genel kültür ve tarih sınavı yapılması lazım kesinlikle sen yüzlerce öğrencinin kaderini değiştirebilecek nitelikte olman lazım maalesef bu bilinç bir çok ogretmende yok kendimden örnek verelim bilgisayar mühendisliği okuyorum en büyük hayalimdi öğretmen olmak ama sonra düşündüm öğretmen Vasfi var mı bende evet büyük bir aşk ile yapardım meselegimi belki ama öğrencilere ne kadar şey katabilirdim dusunsenize Öğretmenler; Yeni nesli, Cumhuriyetin fedakâr öğretmen ve eğitimcilerini, sizler yetiştireceksiniz ve yeni nesil, sizin eseriniz olacaktır… Demiş başöğretmen Atatürk bu vasıf bende olmadığı için maalesef yazamadim elim gitmedi ...
Üç aylık tatil yaptığımız söylenmesine rağmen iki ay yapılmakta.Türkiye standartlarına göre maaş yüksek sayılır.Öğretmenlik vicdan işidir özünde insan vardır ve kutsal bir meslektir.Bu kadar yerden yere vurulmasını anlamıyorum.13.yıla giren biri olarak sadece ders değil güzel ahlakı savundum öğrencilere.Yalnız sınıfta kalma olayı yumuşak olmamalı sert tedbirler alınmalı.Bu sebeple öğrenciler çalışmalıdır.
akrabamda ve çevremde öğretmen tanıdığım yok.
sözlüklerde çok üzerlerine gidiliyor.
günde 75 dakika çalışan imamlar 4400 lira maaş alırken 3000-3500 lira alan öğretmenlerin yerden yere vurulması acımasızlık.
Ülkemizde bir köşede kendi kendine ölse kimsenin umrunda olmayacak tek insandır. iki gün önce biraz kafamı dinlemek için şehir dışına çıktım. Oradayken bir devlet okulundan arayıp görüşmeye çağırdılar. Sırf işsizlikten bunaldığım için 100 km ötedeki cennet köşesinin geride bırakıp bugünkü fırtınada görüşmeye geldim. Görüşmem gayet güzel geçti. Kimseye rol yapmadım. Herşeyi şeffaf bir şekilde söyledim mülakatta. Sonra okulun müdürü bana "Birkaç kişiyle daha görüşüp duruma göre biz sizi 1 saate arayacağız hocam. Eğer olumlu olursa bugünden hazırlığa başlamamız gerekebilir." Dedi. Tamam dedik çıktık okuldan. Fırtınaya hazırlıksız yakalanmışım üstümde incecik bir yağmurluk içinde dandik bir kazak. Tam üç saat okulun çevresinde geri arayıp olumlu/olumsuz karar bildirmelerini bekledim. sonunda şarjım bitti. Geri dönüp arayanı bırakın bir yerine takıp umursayan birinin bile çıkmadığına eminim. Okula eve dönmem gerektiğini, şarjımın bittiğini bildirip eve döndüm. Şimdi göğsümde inanılmaz bir doluluk ve ağrı var. Sıcak evde bile üşüyorum, ses tellerimin boğazıma yapışıp kaldığını hissediyorum. 1600 lira uğruna değil; mesleğimi yapabilmek için geldim bu hale. Ülkemizde eğitimin kanayan yarası kendine idarede koltuk bulan öğretmenlerin, kendi meslektaşlarını bozuk para yerine koymasıdır. Bu sorumsuzluk ortamında, saygı anlayışı bu kadar olan insanların elinde yetişen nesilden daha fazlasını beklemek gülünç. Öğrencilerin suçu yok.
