Birini özlemek için ondan uzak olmak şart değil ki...
Sımsıkı sarılırken de özler insan...
Yanaklarını iki avucunun içine alıp gözlerine bakarken de özler...
Her bir saç telini öper tek tek, yine özler...
Çok çaktirmamak gereken bir histir. Fakat ben okuzum abi. Kasmam zor oluyor. Özledim yani sakalayamayacak kadat özledim. Keşke set olmasa da her günü ona ayirsam. Neyse halledecegiz o işi de. Almanya'ya mülteci olarak kaçsa bile bulur alırım. *
inanılmaz garip bi sancı bu.
duygu demiyorum bakın, sancı bu.
sizi kıvrandırır, günlerce süründürür.
iki yolu var ki biri özlem duyulan şeye ulaşmanız. diğeri beyin gücüyle o sancıyı geçirmeniz. tüm hastalıklar psikolojik tabi. ben bu duyguya hastalık olarak bakıyorum. sadece sizde tedavisi olan. özlediğiniz şeye ulaşmak için elinizden geleni yaparsanız ulaşırsınız. "yok hocam ben ulaşamıyorum." dersen bende sana ya yanlış yolu kullanmışsın yada elinden geleni yapmamışsın derim.
yaşım geldi geçiyor gibi. iki kediyle yaşıyorum hala. okulu okuyoruz ama çalışıyoruz bir yandan. tempoya ayak uydurabiliyor muyum? Hayır. o yüzden haftanın en az üç günü soframa bi duble koyuyorum ki rahat uyuyayim. 18 yaşımı özlemeyeyim. iki sokak ötedeki annemi özlemeyeyim. salondaki kedimi özlemeyeyim. kumdan kalelerimi, bayramlıklarımı, düşünceli eski sevgililerimi, sarhoş olduğum meyhaneleri, kokoreç yediğim sokaktaki lambayı, ışığında süzülen kar tanelerini özlememek için içiyorum hocam. Aslında içince hatırlamıyorum. hatırlamayınca özlemiyorum.
girmiyorlar mı rüyama? hem ne biçim. bizim burda minibüste sucuk satıyor abim tam metronun köşede biramı alıp gidiyorum yanına, tokuşturuyoruz. "hatırlar mısın?" diyor, "seneler evvel kalabalık gelirdiniz buraya, bi sen kaldın ha?" diyor. "evet abi" diyorum. rakısından bi yudum alıp "özlemedin mi? ben bile özledim sizi" diyor.
ben bu yüzden sevmiyorum özlemeyi. düğüm olmuyor be hocam o boğaz. o boğaz var ya... kömür gibi içten içe kavuruyor. köz oluyor ama sönmüyor lanet olasıca.
ben anladım ki "özledim" cümlesi işlevsiz. özlediysen git hocam. klişeye döndürmem ben bu entryi.
özlediysen git hocam. hepimiz ölecek yaştayız.
Ozlemek dünyanin en yoğun hislerinden biridir. Resmen için içini yer savas verirsin. Fakat tek kelimeyle soylenebilecek kadar basit ya bu canimi sikiyor. Keske ozlemek eylemini ifade edbilmek birkac yuz kelime olsa. Yine de ozluyorum iste.
Evimizin arası bir kilometre yok bile... istesem beş dakika sonra kapının önündeyim. Ah istiyorum. Özledim her şeyini. Ben geldiğimde sen yine beni kapının orda bekle istiyorum. Ben geliyorum. Bekle. Hiç haberin olmasada bekle.
