her neyse ne yaşanmış nerede yaşanmışsa o şeyin tekrar yaşanma olasılıgı üzerinde hayal kurmaktır.ama mikro evrene aykırıdır.asl olan degişimdir.özlemek insanın dünya sahnesindeki ilerlemesinin önündeki engeldir.demek ki daha iyisi olmamamıştır.ilgili olduramamıştır.
insanın yaşayabileceği en ağır duygu. kişi zaman zaman altından kalkamayabilir, zorlanır. dayanılmaz hal alır özlem. sonunda eğer vuslat varsa yine de güzel şeydir özlemek.
özlemek kelimesini etimolojik olarak inceleyecek olursak, "öz"ün kelime kökünü oluşturduğunu görürüz. öz, bendir. yani özlemek sevgiliyi kendinden görmektir. yokluğunda kendinde bir eksiklik hissetmektir. o parçanı ister, onu arzularsın. feridun düzağaç abimşu dizesi ile anlatmış her şeyi:
ben acılarımı dışladım seni kendime eşledim
yokluğunda yağmur oldum;
saçlarını düşledim
kaç gecedir doğru düzgün uyumadım bilmiyorum. içimde kocaman bir boşluk, kendimi sokaklara atasım, buz gibi sulara giresim var. göğsümün üstünde kocaman bir dağ varmışcasına eziliyorum. 5 gün be sevgili, 5 gün yanında uyanmak ne güzeldi. gözlerini, sesini, saçının telini, gölgeni bile özledim. şimdi kilometrelerce uzaktasın. fakat benim içim neden yanıyor böyle? neden mutsuz hissediyorum kendimi? içimde bir korku var. sebebini bilmediğim bir endişe bulutu kapladı yüreğimi. sanki bir el boğazıma yapışmış, sıktıkça sıkıyor. özledim seni sevgili, çok özledim.
en çok canı, karşılıksız olduğunda yakar. Deli gibi özlemişsindir koşar adama sarılırsın ama onun gözlerinden geçen bir anlık soğuklukla dünyanın en salak insanı gibi hissedersin kendini. Özlemek boktur.
özlemek özlem duymak, bakmak duvara boş boş sonra sol yanına bakmak yokluğunu görmek
beklemek bir sureti görebilmek arzusuyla.
özlemek ;özledikçe mayalanır.
ac gezmektir..susamaktır.. üşümektir.. burnunun akmasıdır.. seversin ki özlersin.. hayıflanır, haykırırsın.. ama sokasın ki sende ki kader kaderden başka her boka benzemektedir..
