Ne tuhaf! ölüyorsun, bir daha yaşayamayacağını düşünüyorsun, yaşadıklarını hatırlıyorsun ve hüzün mü mutluluk mu olduğunu hiç kimsenin bilmediği,bilenlerin de artık olmadığı o garip duyguyla başbaşasın...
herkesin yaşayacağını bildiği son.Belediye mezarlık duvarına yazınca suç olan son. (bkz: her nefis bir gün ölümü tadacaktır yazmışlardı da türkiye çalkalanmışdı...)
bir hadis-i şerife göre; kimilerinde tereyağından kıl çeker gibi acısız, ağrısız ve sızısız olacak; kimilerinde de 400 kılıç darbesi yer gibi olacak. amanın!!
" ölüm bir hayat tecrübesi değildir" diyor wittgenstein...kimilerine göre yokluğa açılan kapı, kimilerine göre varlığa açılan kapı ama kaçınılmaz son.evrendeki varlığı var olmak kadar olan...
Geri sayım sen doğduğunda başladı. eğer (9) canlı bile olsaydın, en fazla ( 8 ) kez kaçabilirdin ölümden. Bil ki (7) düvele sultan dahi olsan, yerin (6) mekan olacak sana. En fazla (5) metre kumaş götürebileceksin, kapatacaksın (4) açsanda gözlerini, bu (3) günlük fani dünyada, Azraile (2) kat olup yalvarsan da nafile. Ecel geldiğinde (1) gün öleceksin.işte, o an her şey (0) dan başlayacak.çünkü;
ÖLÜM BiR YOK OLUŞ DEĞiL,YENiDEN DOĞUŞTUR..
