10 sene önce yakın bir arkadaşımı kaybetmiştim trafik kazasında. ilk 1 sene hiç aklımdan çıkmamıştı, eksikliğini çok hissetmiştim. Şimdilerde de ara-sıra aklıma gelir, rüyama da girer... Yani sevdikleriniz öldüğünde sanırım hiç unutulmuyorlar. Aynısı benim için de geçerli. Yakınlarım unutmazlar diye düşünüyorum.
Unutulabileceğimi sanmıyorum. Ne annem unutabilir ne oğlum ne ablam ne de eşim. inşallah alışabilirler öyle bir şey olursa. Tek korkum oğlumun annesiz kalması.
