allah onu öyle yaratmış ben nasıl karşı cinse ilgi duyuyorsam o da kendi cinsine ilgi duyacak şekilde yaratılmış. sonuç olarak bir şey yapmazdım sadece mutlu olmasını dilerdim.
yatağına kimi aldığı değil can güvenliği beni ilgilendirir.
ülkemizde hala daha üremenin gerekli olduğunu savunanlara ise şunu demek istiyorum;
kendi kanından olmasa da çocuğun olabilir. esirgeme kurumlarının önünden orayı fark etmeden geçmeyin.
aktiflik/pasiflik olayına gelirsek; kızın birinin altında zevkten dört köşe oluyor ama oğlun olamaz mı?
oğlun birini altına alırken aslan oğlun oluyor da bunu kızın yapamaz mı?
Lan bu hastalık mı da tedavi ettireceksin. 20. yüzyılın son çeyreğinden beridir saygıya değer bilim otoriteleri eşcinselliği hastalıktan çıkardı ama çoğumuz hala 50 yıl önceki kafayı yaşayacak kadar gerici ki gerçekleri kabullenemiyoruz. Eşcinsellik en çok bu ülkede zor, her gün biri ölüyor, travestilerle yatan ertesi gün topluma yarancam diye laf atar, tükürür, döver. Bunları hepimiz duyup görüyoruz, o halde soruyorum size : Hala nasıl eşcinselliğin bir seçim olduğunu düşünürsünüz!? Her gün ölme tehlikesiyle adım atıp, istemediği gibi görünüp kendini unutmayı bir insan nefrn seçsin? Diğer insanlar gibi saygı görülmek varken neden hakaretler işitmek istesin. Böylelerine "inşallah çocuğun eşcinsel olur" diye bedduada bulununca için biraz rahatlayabilir ama kimse bu ülkede eşcinsel olmasın ya. Hele böyle anlayışsız, bilimden uzak, nefret dolu insanların çocukları hiç olmasınlar.
Çocuğumu tabi ki her haliyle kabul ederdim ancak onu dinler sonra uygun bir dil kullanmaya çalışırım. Belki geçici bir dönemdir ve kimliğini bulmaya çalışıyordur. Erken teşhis ve ona yönelik hareket etmek gerekir. Bir psikologla görüştürürüm. Eğer o öyleyse bu geçici bir durum değilse belki ben psikoloğa giderim nasıl bir yol izlemem gerektiği ve nasıl davranmam gerektiği hakkında yardım almak için. Ama o benim bir parçamdır üstüme düşen görevleri yerine getirdikten sonra onu her haliyle kabul eder sevgimi eksiltmem.
bu hayatı hissettiğin gibi yaşa derdim,kendin ol derdim, Onur yürüyüşlerine beraber katılırdık, ama çocuğumu kesinlikle yurtdışında büyütürdüm, burdan bir halt olmaz.
ben bu hayata bir evladı kendi pis ellerimi sürmek için değilde çocuğumu bu dünyaya hazırlamak için getiririm.o yüzden onun her zaman yanında olur her zaman ona sarılır , kollarım.
Sikimde olmazdi. Cocuk degil. Cocugun cinsel yonelimi sikimde olmaz. Bana ne hangi cinse ilgi duyarsa duysun. Cinsiyeti de onemli degil. Duzgun olsun, karakterli olsun, hirsiz olmasin, cahil olmasin, akilli olsun, aydinlanmaya inansin, bilime inansin, dogaya ait oldugunu bilsin dogaya ve icindekilere sevgi beslesin, kendini sevsin, kendine saygi duysun. Ben cocugumda bunlara bakarim. Bunlarla gurur duyarim. Heyt be oglumun cukune bak diyen adamlari da bu yuzden ciddiye alamiyorum. Bu tipler babadan ziyade ataerkil propaganda sorumlusu gibiler.
Allah gostermesin. Hem cocuk hem aile icin cok zor bir durum. Normale donmesi icin Yapilabilecek birsey varsa elimden geleni yapardim. Ama olmuyorsa da olmaz yani. Bir yerde bu da takdir-i ilahi. Zor da olsa kabullenmeye calisirim. Sonucta o benim evladim. Escinselde olsa benim evladim ve onun sevgisi herseyden daha yukarida olmali benim icin. Ne silerim, ne incitirim. Hayata karsi yaninda olmaya calisirim.
O benim cocugum lan! Sikmisim dunyanin geri kalanini! ne dusunurlerse dusunsunler.
Olum dalga geçmeyin ya. Homofobik biri değilim ama üzülürdüm çok. Tercihlerine eşek gibi saygı göstermek zorunda kalırdım ama toplumun ne kadar acımasız olduğu ortada.
Üzülürüm, üzüldüğümü belli etmeden bunu yapmayı denerim. Anlayış göstermek mutlak bir aile bireyi özellikle anne yada baba iseniz canınızı cidden yakacaktır. Ama açık görüşlü olmaktan fazla bir çare kalmıyor eğer cahil bir insan değilseniz zaten kabul etmek zorundasınız. Bir hastalığa sahip olduğunu düşünmektense öyle bir ruhu oldugunu kabul etmek lazım.
bi şey yapmanız gerektiği kafasına nasıl giriyorsunuz ya aklım almıyor. üzülmek, sevinmek, kahrolmak bunlar tamamen insan narsistliği. dünyaya getirdiğiniz bir obje olarak bakıyorsunuz çocuğunuza, hayır sadece aracısınız onun artık bir hayatı var siz, sizsiniz o ise o. ebeveynlerin bunu anlaması gerekli çok acil. halil cibran okumanızı tavsiye ediyorum, biraz da psikoloji öğrenin. ben yaptım! demekle olmuyor. hadi kıyak geçeceğim.
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat'ın oğulları ve kızları.
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz,düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini tutabilirsiniz,ruhlarını değil.
Çünkü ruhlar yarındadır,
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez,dünle de bir alışverişi yoktur.
Siz yaysınız,çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar.
Okçu,sonsuzluk yolundaki hedefi görür
Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar.
Okçunun önünde kıvançla eğilin
Çünkü okçu,uzaklara giden oku sevdiği kadar
Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever
