atlamayım dedim. "ooo not now. maybe later". filan dedim. "okey just let me know" diyerek
ayrıldı. yine gururumdan bekleyip soramadım. hani daha önce fuck me demiştin ya hala geçerli mi diye kendi sorsun istedim. gelmedi. sonra öğrendim ki burada bir şey bi kere soruluyor. karnın aç mı? yok mu dedin. yok abi o, bitti. yok dediysen adam yok olarak alıyor onu. allah aşkına ye, nolur ye, ölümü öp ye muhabbetti yok. taktik yok.
sonra orada kızlar diyor hadi evde parti versenize. hadi bizi şuraya getirsenize. hadi şunu
yapsanıza. ve biz bunların hiç birine de orospu, kaşar gözüyle bakmıyoruz. değiller de ayrıca.
hayır yani hiçbir anlamda değiller. olumlu anlamda da. sevişmiyorlar. starbucks'ta kahve içmek için nazlanan, kapris yapan bizim kızlardan biriyle üç gün sonra düzenli sevişirken, bunlarla
yapamıyorsun.
her yere gelen, kapris yapmayan, hayatınızı renklendiren kızları neden hafif sanıyorsunuz?
ezikliğinizden. sizin gibi bi öküzde bu kızın ne bulduğunu anlamadığınızdan? zayıflığınız bedelini ona ödetiyorsunuz. oysa ben bu kızlara bitiriyorum. öz güvenleri, komplekssiz olmaları, böylesine samimiyetsiz bir toplumda yaşayıp hala direnebildikleri için biat ediyorum.
