yurtdışına gitmiş yazarlar

aralarında olduğum insanlardır. gittiğiniz zaman şunu fark ediyorsunuz biz türkiye'de yaşamıyormuşuz meğersem.

olabildiğince düzenli bir çevre, ağaçlar, parklar var. yani avrupada sokakta bir homeless olsanız mutlu olmamanız için hiç bir neden yok.

insanlar olabildiğince kibar, saygılı, güler yüzlü. herkes birbirine gülümsüyor, konuşuyor.

sabahın erken saatlerinde insanlar dışarda spor yapıyor, kafelerde çaylarını alıyorlar akabinde bisikletler ve toplu taşımalarla işe gidiyorlar.

kadınlar özellikle o kadar rahatlar ki o kadar kibar ve güler yüzlüler ki. herhangi bir kadınla biraz konuşunca hemen arkadaş oluveriyorlar.

bunun yanında gelirleri de şöyle. asgari ücret ayda 8-10 bin tl. yani türkiye'de bir asgari ücretli 8-10 bin tl kazansa nasıl geçinirdi öyle hayal edin alım güçlerini.

özetle türkiye'de ölüyorsunuz farkında değilsiniz.

Bir de mısır libya ırak git.. O beğenmediğin ülkeni mum ile ararsın..

Yani gittim ama hiç de özlemedim o günleri açıkçası.

yani gidince ne oluyor,ülkemiz iyi avrupa sıkıcı.

19 ülke gezdim.

Hedef: 81.

canım, şimdi gittim mi desem bilemedim ki...

ırak, Libya, Afganistan...

benimdir. sunu soylemeliyim ki milano ve paris muthis sehirlerdir.

ebesinin örekesine kadar gittim ama Türkiye gibi bir ülke göremeskdjfsda.

orta avrupa ve güney balkanlara gitmişliğim var.

yurt dışına çıkmadım.

almanya, italya, fransa vs. falan filan. baya gezdim ya güzeldi.
eyfel kulesine çıkmayan insanda kendisine insan demesin bir zahmet.