Huzur en önemli unsurunuz oluveriyor, huzurunuzu kaçıracak en ufak olaya ve kişiye olan toleransınız gittiçe azalıyor.
Yaş ilerledikçe kimseyle uğraşasın gelmiyor.
Kendini yetiştirememiş insanlardan uzaklaşıyorsun.
Seni hasta edecek insanları iyileştirmeyi bırakıyorsun.
S. Freud.
sürekli negatif sürekli seni dibe çeken insanlar. Ne bir şey anlatasın gelir ne hayatla ilgili bir beklentini söylemek istersin. söyleyeceği sözler az çok bellidir. yanında fazla bulunduğunda enerjin biter. Koşarak uzaklaşmak en doğru harekettir.
net doğruları net yanlışları, kırmızı çizgileri olan insanlar. yaşamın ne kadar muğlak, akışkan, değişebilir olduğunu bu yaşına gelip de anlayamamış insanlar. bu insanlarla yapılan sohbetler, çıkılan geziler, yaşanan duygular. bu katılıkla nasıl yaşanıyor bazen anlam veremiyorum.
Ölümsüzlüğün sırrını bile verse, çok konuşan adama katlanamıyorum amk. iyice kontrolden çıktım yüzüne karşı esniyorum. Kör göze parmak sokar gibi konu değiştiriyorum. Hakkakten geveze insanla otururken enerjim sömürülüyor. Sol kolum masadan falan düşüyor. Cinni gibi gözlerim kayıyor gözümün akı görülüyor sadece.
boş konuşulması.
kendini abartan sürekli her olayda kendine pay çıkaran denyolar.
gençlere yine toleranslıyım ama belli bir yaşın üzerindekilerin zerre zeka ve birikim içermeyen boş laflarına tahammülüm hiç kalmadı.
ufak kazançlar için yalan söyleyenlere de katlanamıyorum.
