iş görüşmesine gitmek. amına koyim hep mi gerizekalı olur bunlar. hiç mi buraları okuyup, normalde siklenilmeyen varlıklar olduklarını bilmezler anlamıyorum. cv önünde. almıyacaksan, çağırma amcık.
gün geçtikçe zorlandığım eylem. eskisi gibi her şeye gülemediğimi hissediyorum. girdiğim her ortamda genel olarak bir gülme hali mevcut. insanlar biraz olsun hayata dair gerçekleri konuşmaktan çekiniyorlar gibi. bilemiyorum.. ben mi çabuk yaşlandım, insanlar mı çocuk kalmak istiyor bilemiyorum..
