yıllardır istediğim şeyi yapıyorum: barış bıçakçı'nin ankara'sina gidiyorum. gözlerimi kapatıp ender, çetin ve nihal gibi o eğimli yolda yürümek istiyorum. tunalı hilmi, sakarya, dost kitabevi ve aspava. artık kitap cümlesi olmaktan daha fazlası olacaklar benim için. buraya heyecanli hissediyor emojisi gelecek.
Bu akşam gelmek istememden maksat ne vücudunla yenişmek, Ne de iffetsiz saçlarına bir kara fırtına deşmek. Tek istediğim düşsüz, deliksiz bir uyku yatağından. Azabın meçhul perdelerinden süzülüp geçsin.
sevgisiz şehirlere, kötü kalpli kralın öğretileri dikta edildiği mevsimler de kana boğulan toprak. bitiş çizgisine doğru koşan atın, masum kaderidir üzerinde bulunan bomba. ölümün acziyetinden kurulan düşlerin patavatsızlığına yağmurla gelen koyu renkli otomobiller, bir ağıt ki tüm mevsimlere yabancı, yaşanmışlığa karşı. hiçliği armağan ediyorum gözlerine, eylül'ün orta yerinde. değersiz yaşama, kısır yaşanmışlıklara yorgan marifetinde sarılıyorum. atlar bitiş çizgisine değil özgürlüğüne doğru koşarken anlıyorum, ihtimaller üzerine bahis tutmamayı. bir şarkı besteliyorum senin için, dünya dursun ve sen geri dön.
daha önce de söylemiştim yine söyleme gereği duydum. galiba yeni üye olan ve son zamanlarda sık yazan en asil duygularin adami adlı yazarla uzaktan yakından hiçbir alakam yoktur. o başka kişi ben başka kişiyim. çünkü karıştıranlar oluyor ve yine bir çünkü bazen ilk bakışta ben bile karıştırabiliyorum. birkaç harf hariç benimle aynı nicki almış neredeyse. neyse son sözüm mesajlı olsun. hakiki tosun paşa benim. swh.
söyleyene teşekkür etmek isterim.
"Bir toplumda öfkeli insanlar popülerleşiyorsa, orada akıl tutulması baş gösterir. Düşünce suç; özgürlük ihanet; eleştiri de saldırı olarak algılanır."
Düzgünce söylediğin bir şeyi ilk seferinde anlayan insan candır ya. Tekrar ettirenler beni acayip yoruyor.
içimden ona etmediğim küfür kalmıyor durduk yere.
