ingiliz biri dün tekrar benimle konuşmak istediğini, daha yakından tanımak istediğini söyledi. En son böyle demiyordun hayırdır dediğimde yine aynı şeyi söyledi. Ne yapmam gerek arkadaşlar?
Ben biraz fesatımdır dedim görümceme. O da dedi ki fesat ne demek? Ne olduğunu bilmiyormuş, ilk defa duymuş! Halbuki ben fesatım dedim salağım demedim ki! Demek ki gerçekten onlarda bıraktığım intiba bu. Salaklık.
arkadaşlar yaklaşık 1 sene önce konuşmayı kestiğim ingiliz biri beni şu an dolandırmaya çalışıyor sanırım. para göndermemi istiyor ama kur farkından haberi yok.
Ne iyiyim ne kötü, ne mutluyum ne mutsuz. Moral var da değil yok da değil. Depresyona direniyorum. Aslında depresyon değil beynime direniyorum. En azından yalnız hissetmiyorum. Yine her şey akıyor ben izliyorum.
Bazen entrylerimi okuyorum. Ne depresif ve bunalımlı. Aslında böylesi ağır depresif değilim ama her kötü hissettiğimde bir yere yazmak ve kafa boşaltmak iyi geliyor. Anlatmak iyi gelmiyor çünkü daha çok düşündürüyor ve ağlatıyor.
Ben çok Üzgünüm bu aralar. Dalgalanan ama hiç durulmayan bir deniz gibi yüreğim. Bir karar verdim ve bu sefer kararımın arkasında duracağım. Nasıl atlatırım bu günleri bilmiyorum ama başaracağım. Tek istediğim sarılacak birisi olsaydı keşke yanımda. Taştan bile olsa sarılırım.
