Hepimizin bir kertenkele yanı var.
anlıyorsunuzdur dediğimi.
yaşamlarımız aynen kuyruğu gibi.
yaşadığın türlü olayla kopup gidiyor bir parçan.
ve sonra yerine yenisi çıkıyor.
Kertenkele gibi.
Belki eskisi gibi olmuyor, tamam ama ,eksikte kalmıyor.
Tamamlıyorsun kendini.
işte bizim bu yanlarımız kopa kopa ,
yerine yenisi çıka çıka ,
sanıyorum ki artık orjinal kendimiz değiliz artık.
kötü bir çeviri gibi yaşamamızın nedeni bu.
