iki aşk istanbul’da kaybolmuş
iki aşk sonsuzlukta buluşmuş
istermiş ki hep yaşasın
Başladığı gibi hayata
Rüzgarıyla bir yelkenli
Doğmuştu yanlış zamanda
Sessizlik de bir çığlıktı
Hazır değildi günaha
Nefessiz kalmıştı aşksızlıktan.
Pala hala gelmeden yürüdüm ordan yaya
Az ilerde rastladım dolmuşçu Mustafa'ya
On kilometre yolu yaya kaçmışım yaya
Söyledim Mustafa'ya gel at beni Maçka'ya
Mustafa da şaşırdı atti beni Haçka'ya
Haçka Maçka giderken kaldık bi telaşa.
