-aman, kendini asmış yüz kiloluk bir zenci,
üstelik gece inmiş, ses gelmiyor kümesten;
ben olsam utanırım, bu ne biçim öğrenci?
hem dersini bilmiyor, hem de şişman herkesten.
iyi nişan alırdı kendini asan zenci,
bira içmez ağlardı, babası değirmenci,
sizden iyi olmasın, boşanmada birinci...
-çok canım sıkılıyor, kuş vuralım istersen.
--spoiler--
Herkes uyusun bir seni uyutmam birde ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumıyalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım
En iyi değilim, en kötü de. En cömert değilim, en cimri de.
En kibirli değilim, en mütevazı de. Hiç kimseyi kandırmamış değilim, herkesi aldatmış da.
Kimseyi yarı yolda bırakmamış değilim, herkesi satmış da.
Hep iyiliğimden kaybetmiş değilim, kötülük yapa yapa kazanmış da.
Çok başarılı olduğum günler de oldu, dibe vurduğum da.
Sevgi dolu değilim, nefret dolu da. Barışçıyım, biraz da savaşçı. Biraz güçlüyüm, biraz zayıf.
Biraz iyiyim, biraz kötü. iyi? kötü? insanım.
dudaklarının ölüm çukuru,
faheka bakışlarında en güzel cümlemizin öznesiz yokluğu
söylesene çocuk; kanayan yaraların kaç zemzem eder,
kaç terk ediş tesir eder kabemi ezmeye,
kaç güruh dokunur gözyaşı değmez mahremine?..
söylesene...
kaç enfal kalır harabe göğsünün nefsinde,
ve kaç "hoşça kal" defneder seni yokluğunun toprak kokulu matemine?..
