müslümanların ödevidir.
peki aşağılık melun kafirler, ateistler, kemalistler, laikler, godoşlar nasıl yaşar? sonsuza dek hiç ölmeyecekmiş gibi "ye kebabı iç şarabı vur karpuz gibi göte" felsefesiyle gününü gün etmiyorlar mı? ne diyordu hilmi çelebi?
"üzerine oturduğun o şarap şişesi götünde infilak edecek ve iç organların patlayarak gebereceksin lan it!"
şimdiyle yüzleşip mutlu olmak demektir. hep dünler ve yarınlara takılmak mutsuz eder insanı. yaşadığın andır şimdidir seni mutlu edecek. o yüzden kaliteden ödün vermemek gerek. an'ı yaşamayı artık öğrenmek gerek.
bak cidden sıkıntılı bi durum. ya ölmek sıkıntı değil de bok yoluna gitmeyelim. arkamızdan ne şehittir ne gazi bok yoluna gitti niyazi demesinler yeter.
yarın ölecekmiş gibi yaşayacaktım unutmuşum yine. saat de kaç oldu bugün anca güzel bir kahve yapıp içerim daha fazla bir şey yapamayacağım. yarın olunca artık öbür gün ölecekmişim gibi yaşayayım bari. inşallah yarın ölmem.