kavafis' in şehir adlı şiirinde şiddetle reddedilen durum.
--spoiler--
"Bir başka ülkeye, bir başka denize giderim," dedin,
"bundan daha iyi başka şehir bulunur elbet.
Her çabam kaderin olumsuz bir yargısıyla karşı karşıya;
-bir ceset gibi- gömülü kalbim.
Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam,
kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün,
boşuna bunca yıl tükettiğim ülkede."
Yeni bir ülke bulamazsın.
Bu şehir arkandan gelecektir. Sen gene aynı sokaklarda
dolaşacaksın. Aynı mahallede kocayacaksın;
aynı evlerde kır düşecek saçlarına.
Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda. Başka bir şey umma-
Bineceğin gemi yok, çıkacağın yol yok.
Ömrünü nasıl tükettiysen burada, bu köşecikte,
Öyle tükettin demektir bütün yeryüzünde de. *
--spoiler--
herşeyden şikayet eden, ama hiç birşey yapmayan , başkalarının giyimlerine düşüncelerine müdahale eden herşeyi kendine yontan insanlarla aynı ülkede yaşamak istemeyen bünyelerin ütopyalarıdır. hani sabah bu kadar kaosun olmadığı bir ülkede uyanmak istemek gibi...
bazen çok küçük ayrıntılarla kendini gösteren düşüncedir. misal şehrinizde kar yağmaz, siz tam da kar insanısınızdır.. o noktada "yanlış doğum" olayınıza kimse kızmaz, hatta üzülürler halinize..
