iyi yönünden bakarsak ardında kimseyi bırakmamaktır,kimseyi ağlatmamak,kimseyi üzmemek,kimseyi küstürmemektir.gidişin birilerinin canını yakmayacak.hayatını bencil yaşayıp ruhuna kimseyi kabul etmeyen insanların belki de fiziksel olmasa bile kaçınılmaz sonudur yalnız ölmek.benden bu kadar herşey için teşekkürler cümlesini gülümseyerek söylerken sadece kendin işitmektir belki de.
Bu benim işte 35 yaşındayım bu saatten sonra benim hayatıma giren ya param için gelir zaten. Öldüğümde de ( ya da 65 yaşında intihar ettiğimde) cesedimin yakılması için vasiyetim bile var.
modernite, kapitalizm ne yazık ki bunu dayatıyor. farkında olsanız da olmasanız da insanlar adım adım yalnızlaşıyor ve bireyselleşiyor. terörün bile bireyselleştiği bir çağdayız. peki bu nasıl tersine çevrilebilir? günümüzde tek başınıza bunu kitlelere yaymak oldukça güç. bireysel olarak gereksiz tüketime, ben merkezli bakış açısına, haz ve hırslarınıza bir son vermeniz gerekiyor. yaşamak hayatta küçük şeylerden zevk alabilme sanatıdır. bunu başarabilirseniz ve paylaşmayı öğrenebilirseniz bunu aşabilirsiniz.
