Yalnız yaşamak ama nasıl yaşamak. yalnız yaşamakla, hayatı yalnız yaşamak arasında fark var. Evde, işte, gün içinde yalnız olabilirsin zaman zaman. Ama hayatını paylaştığın, sevdiğin, sevdiklerin yanında olmasa bile varlıklarını bilirsen yalnız değilsindir.
Koşuşturmacadan uzaklaşabileceğin özgürlüğün nirvanasını yaşadığın tek yer bile olabilir. Yatağına uzanmak evde ne yaparsan yap kimsenin sana yargılayıcı çirkin bakışları olmadan huzura ermektir. Mutfaktaki yemek artıklarıyla, toplamadığın yatağın ile hayat güzeldir. Evi bok götürse bile o senin bokundur ve mutlusundur. Bazen sıkılırsın yalnız kalmaktan. Özellikle zor günlerde bir ses ararsın. Misafir geldiğinde gitse de rahatça salsam film izlesem dersin yada ben derim bilemedim şimdi. Kısacası arkadaşlar ev kuşuysanız ev yuvadır ama sadece yatmaya gidenler anlayamaz bunu. Hele ki evde sizi bekleyen bir dostunuz varsa hayat daha güzeldir.
Duvarları çizimlerlimle dolu evinde geceleri uyurken ışık’ları kapatamıyorum sabahları karanlıkta tek başıma uyanmamak için çok kötü gerçekten geçen ketılı açtım sabah uyandığımda sanki birileri bana kahvaltı hazırlarken çay suyu koymuş gibi sahte geldi ama içimi ısıtıyor
diğer yarısını bulduktan sonra kesinlikle çok saçma bir hayat tarzıdır. gereksizdir. öbür yanınız olmadan eksiksiniz yarımsınız. evlenin hemen. aylardır tad aldığım bu yalnız yaşamak konusundan birden vazgeçebileceğimi tahmin bile etmezdim.
ilk bir yıl bilemedin iki yıl freedom da sonrasında çok sıkılıyor insan.
Bazı yazarlar için ilk başta güzel gibi gelen sonrasında güzel olmadığı anlaşılan eylemdir.
sadece tek başına yaşamak anlamına gelmeyen durumdur yalnız yaşamak pekala sırasında, masasında, yanında, evinde, yatağında biri yada birileri varken de yalnız olur insan.. hissettikleri anlatamıyorsan, kahkaha atarken dünyaya beyninde savaşlar yaşıyorsan, kimsenin seni anlamadığını yada anlatamadığını düşünüyorsan eğer çoktan düşmüşsündür yalnızlığın pençesine...
Olsen kimsenin haberi olmaz, hasta olsan bir tas corba yapanin olmaz. Zor zanaattir yalniz yasamak, 10 senelik yalniz yasayan bir adet yazar olarak zor badireler atlattim ben.
Arkadasların memleketlerine dönmesiyle bikaç gündür yaptıgımdır. Ay keşke bikaç gün daha gelmeseler.
Rahat rahat kitap okumak, ders calısmak, üstünü istediğin yerde değişmek, onların gürültülerinden kurtulmak, gürültü yapmaktan korkmamak kısacası istedigini yapabilmektir.
Önümüzdeki yıl için planlıyorum. Maddi olarak biraz zorlasa da bence değer.
