serçenin ölmesinde bile bir bildiği vardır kaderin.
şimdi olacaksa bir şey yarına kalmaz,
yarına kalacaksa bugün olmaz.
bütün mesele hazır olmakta.
madem hiçbir insan bırakıp gideceği şeyin gerçekten sahibi olmamış,
erken bırakmış ne çıkar,
ne olacaksa olsun!
Bana romeomu ver;
sonra öldüğünde
al da küçük yıldızlara böl onu;
onlar göğün yüzünü öyle bir süsleyecektir ki,
bütün dünya gönül verip geceye,
tapmayacaktır artık o muhteşem güneşe.
sevgilimin gözleri hiç mi hiç güneşe benzemez
onun dudaklarından daha kırmızıdır mercan
eğer kar beyazsa onun memeleri kül rengine çalar
eğer saç sırma tel se kara teller biter onun başında
güller gördüm allı beyazlı
sevgilimin yanağına öyle güller açmaz
ve kimi kokular sevgilimin soluğundan çok daha güzel kokar
sevgilim konuşurken dinlemeyi severim
ama müziğin kulağa daha hoş geldiğini iyi bilirim.
bir tanrıçanın gelişini görmedim hiç
sevgilim yürürken yere basar
yine de tüm bu benzetmeleri yalancı çıkaran sevgilimin,
dünyada yoktur eşi.
rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
işte,bunun için korkuyorum;
beni de sevdiğini söylüyorsun... sevilesi insan nasıl yazmış yahu!
bazı yeni yetmelerin sözlerini görüp hemen facebook statusune yazsa da bıktırmamış, romeo ve juliet,othello ve hamlet gibi güzel eserlere imza atmış, ünlü ingiliz yazar.
shakespeare okurken insan kendini onun cümlelerinin kimi zaman keyifli akışına, kimi zaman düşündüren duraklarına, kimi zaman anlam yüklenen ve birşeyleri anımsatan hissedilir duygu yoğunluğuna kaptırır diye özetlenebilecek yazar.
Yeni yapılan araştırmalara göre aslında böyle birinin olmadığı doğrulanmıştır bende bir siteden okudum tam doğruluğundan emin olmamakla birlikte paylaşmak istedim
kesinlikle döneminin en iyi şairi değildir. ondan çok daha iyi yazan şairler olmasına rağmen hangi özelliği ile insanların aklında bu kadar yer ettiği kesinlikle anlaşılmamaktadır.
william aşıkmış. tipik bir batı efsanesidir. türk olsaymış dünya da tanınmazmış ama batıda olduğu için tüm dünyanın tanıdığı insandır. hatta keloğlan, aşık veysel, mecnun batıda olsaymış şimdi bütün dünya tanır olurdu.
her ne kadar ilk eserleri dönemin ustalarından esinlenmeler şeklinde olsada , sonrasında ortaya çıkardığı eserler o zamanki dünyanın üstünde düşündüğünü gösteren ruhani şahsiyet. Doğruluğu kesin olarak bilinmemekle beraber, son parasıyla tiyatro izlediğinin ve sonrasında tiyatroya hayran kaldığının anlatıldığı hikaye hep ilgi çekmiştir.
sürekli eserlerinde karakter öldüren yazar. gerçekten yaşayıp yaşamadığı muğlaktır. ismi kayıtlarda sadece bir terzi olarak geçmektedir. ki bu terziden günümüze sadece bir makbuz kalmıştır, ki bu makbuzdaki yazıdan pek bir şey anlaşılmaz. popüler bir teori başka bir yazarın mahlas olarak bu ismi kullanmasıdır.
o değil de, nerdeyse ana karakterlerin hepsini öldürmeden cidden hikaye bitmiyor.
