bugün

uçağı da otobüs gibi zannedip, isminin gideceği yer olduğunun düşünmektir.

hayatımda ilk uçağa binişim işe başladıktan sonra oldu. öyle baba parası ile uçağa binemedik, efendi gibi otobüslerde yolculuk edip mola yerlerinde kazıklandık.

neyse ilk istanbul'a geldim, bir ev arkadaşı bulmak lazımdı. biraz tanıdık vasıtası biraz allah yardımı, kör topal birini bulduk. çıktık eve. çocuk iyi ama biraz vurdumduymaz, biraz da saf.

neyse bu oğlanında bir arkadaşı var. tam çakal ya. devamlı bunu kekliyo, kafaya alıyo.

bizim eleman kayseri'ye gidecek. uçak bileti almış. ama daha önce uçağa hiç binmemiş. hemen o çakal bunun aklına girdi. bak dedi bilette yazan kapıya git. ilk açıldığında hemen çık alana. üzerine kayseri yazan uçağı bul bin. bizim mal da yedi bunu.

hava alanına gitti. ilk fırsatta bir şekilde attı kendini bir şekilde dışarı. elinde küçük valizi ve bileti uçağı arıyor. 20 metre kadar sonra görevli biri durdurdu bunu. ne yapıyorsun sen ya, yasak falan dedi. bu da biletim var kayseri uçağını arıyorum, üzerinde yazıyormuş deyince adam kahkahayı basıp bunu görevli bir elemana teslim etmiş.

adam 25 yaşına gelmiş, uçağa neredeyse boynunda tanıtım kartı ile girecek.

bu olaydan sonra ne zaman hava alanına gitsem, gözüm kayseri yazan uçağı arar.