sonu bazen depresyonla biten bir süreç olabiliyor. ondan sonra onun tedvisi için antidepresanlar, sakinleştiriciler falan. kurtulmak uzun sürebiliyor. ama bitmesi gerekmiştir ve bitmiştir pişmanlık duymak saçma geliyor bir süre sonra.
4 yılın sonu biten bir ilişkiden sonra "oğlum bildiğin taş gibi oğlanlar varmış bu dünya üzerinde. Neden hiç uyarmadınız beni. En verimli çağımı harcadım." denilmesidir.
insanın çok çabuk bir şekilde değiştiğini, geliştiği fark ettiği dönemlerdendir. ilişkiler tecrübe katmıyor aslında, ayrılıkla başlayan süreç içerisinde olgunlaşıyoruz.
Acısı saatlerce can yakar. Üzer insanı. Toparlanmak zaman alır. Onun özlemini hiçbir şey geçiremez diye düşünülür. Her yerde onun kokusu hissedilir. Şehrin her köşesi onu anımsatır. Bir zamanlar beş dakika bile olsa görebilmek için çırpındığınız kişi, hayatınızdan tamamen çıkmıştır. Acısı geçmek bilmez. Kabusunuz olur aşk. Dostlar gelir dermanınız olmaya. Göğsünüz sıkışır kimi zaman. Günler geçtikçe, onun yokluğuna alışmaya başlarsınız. Adına duyarsızlaşmak dersiniz. Sonunda eriyip bitersiniz.
nefes alındıkça sorun yoktur. asıl sorun nefes almadığın zaman başlar. sadece yaşamak, hayatta kalabilmek kafidir. zaman herşeyin çaresidir.
zamanı geldiğinde hayatına öyle biri gelir ki, eski ilişkilerin iyi ki olmamış diye her gün dua edersin.
Birlikte gidilen yerlere gidilmeyecek, ona ait bütün eşyalar ya iade edilecek ya da çöpü boylayacak, kilitlenebilen kapılar kilitlenecek, telefon kapatılacak, tercih edilen içki türüne göre az yada çok içki tüketilecek.
yeni sevgilisizlik sürecidir. medyum memiş in medyum keto ya attığı tokadı hatırlayıp silkelenin arkadaşlar. o kendisine yeterince iyi bakıyor, ya siz ? unutun başka kız mı yok lan.
1.sinirlenip kendini alkole ve sigaraya verirsin
2.giderek çevrendekilerden uzaklaşırsın
3.yalancı bi' boşvermişlik yaşarsın
4.özlersin fakat belli etmemeye çalışırsın
5.düzensiz beslenmeye ve düzensiz uyumaya başlarsın
-bu süreç o kız/erkek yeni biriyle birlikte olmaya başlayana dek sürer-
6.arabeske bağlarsın
7.karşına yeni biri çıkar unutursun
özetle;sancılı süreçtir,aman etmeyin eylemeyin.
düzeltme:sanırım yeşilaycılar burada:alkol ve sigaranın yazısı bile yetiyor kötülemeleri için
başlarda kendini özgür hissedersin. sonra eksildiğini farkeder ve hayatındaki boşlukları başka şeylerle doldurmaya çalışırsın. onu özlersin. ağlarsın, içersin... her yeni güne başlarken yeni kararlar alırsın onu unutmak adına. sonra ona ait bişi en başa döndürür seni. bu süreç hep böyle devam eder ta ki kalbin bir başkası için çarpana kadar.
uzun ilişkiden sonra insanlar sanki sandala binmiş fırtına nereye sürüklerse götürür misali boşluğa düşer.
çok zor durumdur böyle bir aşkın bitmesi. genç sevgililer böyle bir duruma düşmemesi için aşırı kıskançlık yaparak birbirlerini üzmesinler. sonra aynılığın ızdırabı çok kötü oluyor.
en kötüsü ertesi gün aga,ayrılan siz olsanız dahi, o siktimin ertesi günü farkedersinizki hücrelerinize dahi işlemiş onunla olmak. heleki seneler geçtiyse * uyandıktan sonraki an hissedilen boşluk kadar büyük bir boşluk olimpiyat stadında yoktur amk. sudan çıkmış balığa dönüşürsünüz. idrak etmeniz zaman alır. ama illaki alışırsınız. olan hatırlamak dahi istemeyeceğiniz şeyleri yaptığınız aylara olacaktır. ama olsun, genç adamsınız, olur öyle.
bu süreçte en kötü durumlardan birisi kendi kendine senaryo yazıp, buna inanıp, daha çok bunalıma girmektir.
süreç gereğinden fazla uzadıya umut var demektir. umut varsa durum vahimdir. kalbe her ne kadar kabul ettirmek zor olsa da umudun olmadığını kabul ettirip bu süreci olabildiğince kısa tutmakta fayda var.
