geri dönmenin garantisi olmadan gözleri kapatıp başka dünyalara uçmak. ama uykunun olmadığı bir dünyada insanın her şey için çok vakti olur. her şeyi yapabilir belki. hayatın 25 yılı feda edilecek bir aktivite olmamalıydı bu.
Hayattaki en güzel kaçış yolu. Gözlerini kapatıp kendini uykunun kollarına bırakıyorsun ve uyuduğun müddetçe seni üzen, sinirlendiren, ciğerini delen her şeyi bir kenara bırakıyorsun. Bedava terapi.
Kaç günün ardından dün gece gerçekleştirdiğim eylem.
nasıl psikopat gibi bişeymiş amk. Sanki tüm sıkıntıların uçtu gitti anasını satim. Dünyanın yedi harikasından biri, sıçmaktan daha önce gelir artık benim için.
Yine bu gece gerceklestiremedigim eylem. Eve misafirmi cagirayim hep oyle olur misafir varken gelir, off bi an once bisiktirolsalarda uyusam diyesin gelir.
asla keyif almadığım şey, zorunda olmasam uyumam bile o derece tiksinç bir şey bu. uykusuzluğun verdiği yorgunluk gibi de yok ayrıca. gece uyunur mu ya, hem millet hep uyuyor kimsecikler olmuyor ortalıkta, hem sakin hem huzurlu böyle bir an kaçırılır mı?
sokaklar bile bomboş oluyor, kalkıp koşası geliyor insanın. hele bide içkiliysen yemede yanında yat olayı. ama bünye meselesi sonuçta insansın uyuman gerekiyor. yapacak bir şey yok yani.
