türkçenin elastikiyetinin getirdiği müthiş bir paradokstur.
şöyle ki;
uykuluyum dediğiniz de uykunuzun geldiği manası çıkar buraya kadar her şey normal ama bunun tersini düşündüğümüz zaman uykuzsuzluğun, uykulu olmanın zıttı olması gerekirken o da aynı manayı veriyor.
yani uykumuzun geldiğini anlatmak için her ikisinide kullanıyoruz ama bu iki kelime birbirinin olumsuzu nasıl oluyor da aynı manayı verebiliyorlar.
örnek:
-bu gece çok uykum var.
-çok uykusuzum yarın gel.
Güzelim türkçemizde ikisinin de müsavi olması mevzusu.
Hayat çok ilginç coincidentia oppositorum falan.
Neyse şu an epey uykuluyum yatsam mı ne. Ha Uykusuz da olabilirim bak. Bilemedim.
