üniversitedeki hocam şöyle derdi; ülke lisans mezunu kaynıyor haliyle işsizlikten yakınıyorlar. önlisans mezunu insanlar ara elemandır ve ülkenin ara elemanlara ihtiyacı var.
hocama bu konuda hak veriyorum. o yüzden dolayı önlisans mezunları daha şanslılar. hem daha az kyk borcu ödüyorlar hem de 4 sene okuyup da işsiz kalmıyorlar. tabi devletin beceriksizliği de var burada.
çok utanıyordum hatta gizli saklı gidiyordum gören olur diye. şimdi yine utanarak yeni bir 2 yıllık bölüm okuyorum. lisans diplomamda var. aklım hala okumadığım bölümlerde.
ben değilim.
mühendis olmayı istedim hep. bir şeyleri iyileştirmek, tamir etmek, nasıl çalıştığını anlamak, pratik çözümler getirmek... bunlar hep en sevdiğim şeyler oldu. elindeki herhangi bir sistemi nasıl daha optimize bir hale getirirsin bunu düşünmek ilkokuldan beridir en sevdiğim şeydi.
bilgisayar mühendisi olmaya karar verdim. kazandım bölümü. mis gibi algoritmalar öğrendim. logaritmik zamanda gerçekleşen algoritmalar öğrendim, güzel. sade kod yazmayı öğrendim, güzel. ama şu an işsizim. işin komik yanı iş bulan birçok arkadaşım, arayıp neyi nasıl yapsam daha iyi olur diye bana soruyor. ben de anlatıyorum. sağ olsunlar, iş ilanları gönderiyorlar, belli başlı kişilerle konuşuyorlar benim için. ama olmuyor. henüz olmadı.
peki bu yazdıklarımla iki yıllık bölümde okumanın ne alakası var? işsiz de olsam, ben bilgisayar mühendisliğini seviyorum. masaüstü olsun, mobil olsun, web olsun, ortaya çıkardığım ürünlerden gurur duyuyorum. ben bu işi seviyorum.
şimdi iki yıllık diye, okumasın mı sevdiği bölümü kimse?
